Γράφει ο Γιώργος Φραδελάκης/[email protected]
Προφανώς δεν είναι μόνο ένας, είναι πολλοί. Το ελληνικό ποδόσφαιρο καταστρέφεται μέρα με τη μέρα και οι ευθύνες είναι τεράστιες, για όλους! Όποιος βγάζει τον εαυτό του από το κάδρο των ευθυνών (ως πολίτης, φίλαθλος, μέλος αυτής της κοινωνίας), βλέπει απλά μόνο το δέντρο και χάνει το δάσος. Την Κυριακή στο ΟΑΚΑ περισσότερο και από τα πρόσωπα ορισμένων παικτών και παραγόντων, μάτωσε -για μία ακόμα φορά- η ίδια η κοινωνία, αφού φάνηκε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι η σαπίλα συνεχίζει να ζει, να γιγαντώνεται και φυσικά να βασιλεύει. Κι αν στο πρώτο μέρος του «αγώνα» στο ΟΑΚΑ το ποδόσφαιρο δέχτηκε το ένα χτύπημα, ας ετοιμαστούμε και για το δεύτερο που θα είναι ακόμα πιο ισχυρό και η απαρχή για να δούμε ακούμε πιο… ροκ σκηνές στο μέλλον.
Φυσικά και είναι ό,τι πιο λυπηρό για τον κάθε υγιώς σκεπτόμενο φίλαθλο, να βλέπει την ΑΕΚ, έναν από τους μεγαλύτερους ελληνικούς συλλόγους να ζει αυτό το μαρτύριο φλερτάροντας έντονα με έναν υποβιβασμό-κηλίδα στην ένδοξη ιστορία του συλλόγου, πόσο μάλλον όταν το χεράκι τους (και κάτι παραπάνω) γι’ αυτό έχουν βάλει και οι ίδιοι οι οπαδοί του. Την ίδια στιγμή όμως από την επόμενη κιόλας μέρα έχει ξεκινήσει μία προσπάθεια για να γίνει το… άσπρο-μαύρο. Πρέπει να σε θεωρούν πολύ βλάκα ή απλά να σε γράφουν εκεί που… δεν πιάνει μελάνι, για να σε πείσουν ότι για τις εικόνες ντροπής που είδε όλη Ελλάδα έφταιγε ένας… διαιτητής. Οι ευθύνες είναι μεγάλες και ο Τριτσώνης -αν έφταιγε- είναι ο τελευταίος για τον ενδεχόμενο υποβιβασμό της ΑΕΚ.
Ο μεγαλύτερος ωστόσο φόβος από εδώ και πέρα, δεν είναι άλλος παρά για εκείνα που θα ‘ρθουν. Σήμερα Πέμπτη πρόκειται να απολογηθεί η Ένωση για όσα έγιναν και οι πρώτες αναφορές των ρεπορτάζ κάνουν λόγο για επίρριψη ευθυνών στον Τριτσώνη, αφού… δεν έγινε και τίποτα και θα έπρεπε μετά το ανελέητο ξύλο και τα σπριντ αλά Γιουσέιν Μπολτ, να αρχίσει ξανά το παιχνίδι. Είναι «λογικό» κάθε οπαδός να μη θέλει στην προκειμένη τίποτα λιγότερο από την αθώωση της ομάδας του (-3 βαθμοί και μηδενισμός η μικρότερη ποινή που προβλέπεται), σε περίπτωση όμως που συμβεί τελικά κάτι τέτοιο (θα το μάθουμε την επόμενη εβδομάδα μάλλον), θα πρόκειται πιθανότατα για το… τελευταίο σπρώξιμο, ώστε να πέσει οριστικά στον γκρεμό το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Θα μιλάμε άλλωστε για το δεδικασμένο του… αιώνα -το οποίο βέβαια πιθανότατα θα στηριχτεί σε ένα άλλο δεδικασμένο, εκείνο του Άρη με τη Βέροια, οπότε η κατάσταση πάει ντόμινο- και την απόλυτη δικαίωση των κάφρων. «Βαράτε ελεύθερα…» θα είναι το σύνθημα από εδώ και πέρα και φυσικά το «έγκλημα» δεν θα έχει μόνο τους φυσικούς, αλλά και τους ηθικούς αυτουργούς, όπως άλλωστε και όλες τις προηγούμενες φορές. Τώρα όμως, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά, θα είναι αυτοί –εκείνοι που δεν θα επιβάλουν, αν το κάνουν τελικά, τις προβλεπόμενες ποινές- που θα έχουν οπλίσει των επόμενων κάφρων. Κάθε ανάλογο περιστατικό από εδώ και πέρα δεν θα είναι ορφανό, θα έχει… πατεράδες και δεν θα είναι άλλοι πέραν των –έτσι και αλλιώς αστείων όπως έχει φανεί σε τόσες άλλες περιπτώσεις- ανθρώπων που ηγούνται της Πειθαρχικής Επιτροπής.
ΥΓ. Προσωπικά ντράπηκα σαν Έλληνας για την εικόνα 10χρονων παιδιών να υποφέρουν από τα δακρυγόνα σε αστυνομικών σε παιχνίδια της περασμένης αγωνιστικής. Ναι, αυτών που τους πληρώνουμε τόσο εμείς, όσο και η Λίγκα, μαζί φυσικά με τις ομάδες (ξεχωριστά η κάθε μία από τα εισιτήρια).
