Γράφει ο Σώτος Χαβαλές
Ο Πίτερ Τζάκσον ολοκληρώνει το ταξίδι του στους λόγους του Σάιρ με την τελευταία ταινία της τριλογίας του, μικροσκοπικού αναλογικά, «Χόμπιτ» του Τζ.Ρ.Ρ.Τόλκιν, καθησυχάζοντας τους αμφισβητίες κριτικούς και ικανοποιώντας τους θαυμαστές της επικής σειράς. Αδιαμφισβήτητα, το φιλμ που – λένε – ότι κλείνει την αυλαία στο αξιοθαύμαστο εραλδικό σύμπαν του Τόλκιν είναι μακράν καλύτερο από τα δύο προηγούμενα κινηματογραφικά μέρη που δεν κατάφεραν να αποδώσουν την αφηγηματική στιβαρότητα του βιβλίου. Βέβαια, οι απογοητεύσεις δεν λείπουν και από αυτό το εγχείρημα του Τζάκσον καθώς οι παλιοί αγαπημένοι της συντροφιάς του Δαχτυλιδιού (Γκανταλφ, Λέγκολας) δεν καταλαμβάνουν τον επιθυμητό χρόνο για να ξεδιπλώσουν το υποκριτικό τους ταλέντο και να αποδώσουν έστω και λίγη από την μαγεία της διθυραμβικής πρώτης τριλογίας του Άρχοντα. Ακόμη και τα κινηματογραφικά λεπτά που δίνονται στον Μάρτιν Φρίμαν που θριάμβευσε ως Μπίλμπο δεν δικαιολογούν τον πρωταγωνιστικό του ρόλο.
«Η μάχη των πέντε στρατών» αφηγείται απλώς τη μάχη των πέντε στρατών δίχως κανένα ίχνος αξιοσημείωτης πλοκής καθώς οι παράλληλες ιστορίες του Γκάνταλφ και της Λιμνούπολης δεν απασχολούν μεγάλο μέρος της ταινίας. Επομένως, έχουμε απλώς πέντε φυλές – τους κατοίκους της κατεστραμμένης Λιμνούπολης, τα Ξωτικά, τα Ορκ, τα τελώνια και κάτι λυσσασμένες νυχτερίδες – που οδηγούνται με επιθετικές διαθέσεις στο Βουνο της Μοναξιάς για να διεκδικήσουν το μερίδιο τους από τον απρόσμενα εγωιστή και αχάριστο Θόριν. Επίσης, η αμήχανη και αχρείαστη ερωτική ιστορία του Κίλι με την Τάριελ δεν βοηθά σε τίποτα στη ροή της ιστορίας παρέχοντας απλώς κάποιες συγκινητικές στιγμές που λησμονιόνται μετά από λίγα λεπτά.
Στον τελικό απολογισμό, ο Τζάκσον με τη θαυματουργή σκηνοθεσία του που δεν κουράζει και σέβεται το αρχικό κείμενο κατορθώνει να διαψεύσει όλους εκείνους που ισχυρίζονταν πως ο καταμερισμός του Χόμπιτ σε τρεις ταινίες θα ήταν μια αυτοκαταστροφική κίνηση. Ωστόσο, η τριλογία κατάφερε να σταθεί με αξιοπρέπεια ακόμη και αν δεν συγκρίνεται στο ελάχιστο με τον αξιοθαύμαστο «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών».
