Του Δημήτρη Συρμάτση / [email protected]
Εδω που φτάσαμε η λύση είναι μία. Να αποχωρήσει από την επένδυση χρυσού στην Χαλκιδική η εταιρία. Εφόσον δεν κατάφερε να πείσει την κοινωνία ότι το έργο δεν θα καταστρέψει τα χωριά τους και τις επιχειρήσεις τους (τουρισμο, μελλισοκομια, κτηνοτροφια κ.α.) . Γιατί αυτό ήταν δικό της καθήκον. Ούτε της κυβέρνησης ούτε της δημοτικής αρχής. Αλλά το μεγάλο μπάτζετ για διαφήμιση τελικώς έπεισε Θεσσαλονικείς και Αθηναίους και οχι τους κατοίκους της Χαλκιδικής.
Και πρέπει να αποχωρήσει γιατί αυτος ο τόπος το λιγότερο που χρειάζεται είναι έναν νεκρό.
Ούτε πρέπει να θυσιαστεί ένας αστυνομικός για να προστατευτεί η επένδυση, ούτε να πληρώσει το μένος των κατοίκων εργαζόμενος που αναφαίρετο δικαίωμα του είναι να υποστηρίζει τα θέλω του. Και βέβαια το τελευταίο που πρέπει να σκεφτόμαστε είναι το ενδεχόμενο να βαφτεί με αίμα ο αγώνας των κατοίκων.
“Η ευνομία θα επιβληθεί” είπε ο κ. Δένδιας. Με κάθε κόστος όμως;;; Για την κυβέρνηση είναι “στοίχημα ” η Χαλκιδική να μην γίνει Κερατέα. Για αυτό πρέπει η εταιρία να την βοηθήσει. Να αποχωρήσει, πριν υπάρξουν φέρετρα.
