Ίδια συνταγή (Μνημόνιο), ίδια υλικά (με… ολίγη από ΝΔ και ΛΑΟΣ), άλλος μάγειρας (Παπαδήμος)

Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Μετά από αρκετές ημέρες ακυβερνησίας, η Ελλάδα έχει και πάλι κυβέρνηση. Ποια; Την ίδια με την προηγούμενη, που απέτυχε παταγωδώς. Εντάξει για να είμαστε δίκαιοι υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά: Ο Λουκάς Παπαδήμος στη θέση του Γιώργου Παπανδρέου. Όλα τα υπόλοιπα όμως; Η προηγούμενη υπουργική σύνθεση -που θεωρήθηκε αποτυχημένη ακόμα και από τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος- παραμένει σχεδόν η ίδια, με μόνο πέντε αποχωρήσεις. Α, παραλίγο να το ξεχάσουμε: ο Γιάννης Ραγκούσης αφού τα έκανε μπάχαλο μέσα στο καλοκαίρι με τους ταξιτζήδες, βρέθηκε αναπληρωτής υπουργός στο Εθνικής Άμυνας.

Δηλαδή, τι μπορεί να προσφέρει ο κ. Πάγκαλος -«κόκκινο πανί» για την κοινωνία και τα κόμματα της Αριστεράς, καθώς πλέον ΝΔ και ΛΑΟΣ δεν είναι αντιπολίτευση αλλά συμπολίτευση- σε αυτή τη μεταβατική κυβέρνηση που δεν το είδαμε δύο χρόνια τώρα; Γιατί συνεχίζει το ίδιο οικονομικό επιτελείο που έχει πέσει έξω σε κάθε στόχο, με αποτέλεσμα να λαμβάνουν κάθε μήνα νέα μέτρα λιτότητας; Ο κ. Σαχινίδης είναι στο υπουργείο Οικονομικών από την πρώτη ημέρα που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εξουσία και κάθε μήνα αποτυγχάνει να συγκεντρώσει τα προβλεπόμενα έσοδα; Γιατί παραμένει λοιπόν, για να συνεχίσει τις… επιτυχίες του; Ή μήπως με την ένταξη ως υφυπουργού του κ. Μουρμούρα θα αλλάξουν όλα ως δια μαγείας; Το… ανέκδοτο με το υπουργείο Εθνικής Αμυνας; Μήπως ετοιμάζεται για πόλεμο η Ελλάδα και δεν μας το λένε; Άντε να δεχτεί κανείς ότι φοβούνται… πραξικόπημα (σ.σ. όπως φέρεται να έχει πει ο πρώην πρωθυπουργός σε Ανγκελα Μέρκελ και Νικολά Σαρκοζί, κάτι που δεν διαψεύστηκε ποτέ με τον τρόπο που θα έπρεπε) και θέλει κάθε κόμμα να έχει και ένα δικό του εκπρόσωπο. Ο υφυπουργός κ. Σπηλιόπουλος -ο τέταρτος της… παρέας δηλαδή-, τι χρειάζεται; Μήπως επειδή δεν πρόλαβε να κάτσει πολύ καιρό στο Πεντάγωνο, να χαρεί την υπουργοποιήσή του; Αστειότητες…

Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι πως ενώ ο Λουκάς Παπαδήμος είναι ένας άτεγκτος τεχνοκράτης, με εξαιρετική γνώση των οικονομικών και γνωριμίες στο πιο υψηλό επίπεδο κλήθηκε να συνεχίσει για μερικούς μήνες μία αποτυχημένη πολιτική. Αυτή του Μνημονίου, που βυθίζει την Ελλάδα στην ύφεση, την ανεργία και την κατάθλιψη. Τα πρώτα λόγια του έξω από το Προεδρικό Μέγαρο την Πέμπτη, γέννησαν μία ελπίδα ότι έστω και δύσκολα, με αιματηρές θυσίες θα υπάρξει μία δίκαιη πιο ελπιδοφόρα πολιτικά. Οτι κάτι μπορεί να αλλάξει ρε γαμώτο. Οτι ακόμα και με το Μνημόνιο πάνω από τα κεφάλια μας, θα γίνουν πράγματα που δώσουν μία ελάχιστη ελπίδα… Δυστυχώς, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως αυτή η νέα -ο Θεός να την κάνει- κυβέρνηση ή συνταγή, παρά το γεγονός ότι έχει νέο και καλύτερο μάγειρα, είναι καταδικασμένη να αποτύχει γιατί βασίζεται στα ίδια φθαρμένα και ακατάλληλα πρόσωπο ή υλικά…