Αλέξη μου,
την ώρα που θα διαβάζεις αυτές τις γραμμές, η χώρα θα εξακολουθεί να μην έχει κυβέρνηση, οι εσωτερικές και οι εξωτερικές μνημονιακές δυνάμεις θα εξακολουθούν να πιέζουν και ο λαός θα συνεχίζει να παραμιλά από αυτά που ζει. Εμένα όμως Αλέξη, δεν θα με πειράζει. Γιατί με έχεις κάνει ευτυχισμένη!
Τη νύχτα των εκλογών ένιωσα ανάλαφρη, σα κάποιος να είχε σηκώσει μια βαριά κουρτίνα μπροστά από τα μάτια μου και όλα τα έβλεπα καθαρά πια. Είχα όραμα, ένιωθα δυνατή και ικανή να πιέσω την Ευρώπη να αλλάξει πορεία και κατεύθυνση, να ξαναβάλει τον άνθρωπο στο επίκεντρο. Και για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, ένιωθα καλά με τον εαυτό μου. Και για αυτό, σ’ ευχαριστώ!
Μετά ήρθαν οι διερευνητικές εντολές. Και αντί να ασχολείσαι με το να φτιάξεις κυβέρνηση, βρήκες αυτή την ώρα για να αναδιοργανώσεις την αριστερή παράταξη. First things first βέβαια, αλλά δεν ήταν και πολύ ώριμη η απόφαση για την δεδομένη χρονική στιγμή. Μοιάζει, Αλέξη, με το να κοιτάς βαφτιστικά την ώρα που παντρεύεσαι, χωρίς η νύφη να είναι γκαστρωμένη. Απλά δεν ήταν της ώρας. Με αυτή σου την στάση όμως μου έδειξες τον τρόπο με τον οποίο ΚΑΙ η γενιά μου μπορεί-αν το θέλει- μυωπικά να κοιτάει το δένδρο, χάνοντας το δάσος. Ακριβώς όπως και οι παλιότεροι. Και έλυσες και την απορία που είχα του πως θα διαχειριζόμαστε εμείς την εξουσία, όταν έρθει η σειρά μας . Και για αυτό, σ’ ευχαριστώ!
Ταυτόχρονα άνοιξες τους ορίζοντες του Σαμαρά ο οποίος και μιλάει πλέον για τη δημιουργία κεντροδεξιάς παράταξης, στα βήματα που εσύ χάραξες. Αυτό προφανώς σημαίνει συσπείρωση των φιλελεύθερων δυνάμεων αυτού του τόπου, κάτι που κάνει ευτυχισμένο τον καλό μου, γιατί πολύ είχε κουραστεί με τα κομμάτια και τα κομματούδια της δεξιάς. Και τώρα νιώθει κι αυτός καλύτερα. Και για αυτό, σ’ ευχαριστώ!
Επίσης κατόρθωσες να κάνεις τον Βενιζέλο να φαίνεται ως η νηφάλια, υπεύθυνη και συνεργατική φιγούρα της πολιτικής μας ζωής που με στωικότητα ανέχεται τα καμώματα των υπόλοιπων ανώριμων δυνάμεων αυτού του τόπου γιατί, που θα πάει; θα μεγαλώσουν, θα καταλάβουν το διακύβευμα και θα έρθουν στα λόγια του. Και με αυτό τον τρόπο έκανες και τον πατέρα μου να νιώθει καλύτερα που επέμεινε σε αυτό που ψήφιζε χρόνια τώρα και δεν παρασύρθηκε από το ρέμα θυμού και αγανάκτησης. Και για αυτό, σ’ ευχαριστώ!
Αλέξη μου, είσαι απαραίτητος στην πολιτική ζωή αυτού του τόπου γιατί με τις πρακτικές που ακολουθείς πυροδοτείς θετικές εξελίξεις ένθεν κακείκεθεν, βγάζοντας το καλύτερο εαυτό σε όλους τους αντιπάλους σου, σε όλο το πολιτικό φάσμα. Κα το κυριότερο: κάνεις όλους τους Έλληνες να αισθάνονται καλά με τις επιλογές τους.
Και για αυτό, σ’ ευχαριστώ!
Τα φιλιά μου,
Ξανθούλα Μπούσιου / Xanthoula_b @yahoo.com
