Γράφει η Ελένη Καρλιγκιώτη / [email protected]
Για πολλά πράγματα στη ζωή δεν χρειάζεται υψηλό iq για να τα καταφέρεις ή έστω να πετύχεις ένα καλό αποτέλεσμα· το μόνο που χρειάζεται είναι απλή ή κοινή λογική! Τώρα θα μου πεις, ποιος ορίζει τι είναι κοινή λογική; Ή πως γίνεται όλοι εμείς, διαφορετικοί μεταξύ μας να ενεργούμε με τον ίδιο τρόπο; Και γιατί κάτι που φαίνεται τόσο απλό να προγραμματιστεί, να πραγματοποιηθεί ή να εκτελεστεί καταλήγει να είναι περίπλοκο και στο τέλος να ακούς και το γνωστό «όπου λαλούν πολλοί κοκόροι…»
Και δεν χρειάζεται να αναρωτηθείς τι εννοώ· πόσες φορές ενώ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την κοινή λογική για να τελειώσουμε μια δουλειά προτιμούμε να κάνουμε οτιδήποτε άλλο για να πάει στράφι… θυμήσου μόνο εκείνο το απόγευμα που είπες να το παίξεις pastry chef και να φουρνίσεις ένα cake, που μπορεί να έκλεψε τις εντυπώσεις εμφανισιακά το περιεχόμενο όμως σε πρόδωσε λίγο…αν φουλάρεις το φούρνο στους 200ΟC δεν το βλέπω να γίνεται πιο γρήγορα, να παραμείνει άψητο είναι το πιθανότερο. Λογικά, αν κρατήσεις το φούρνο σε μια σταθερή μέτρια θερμοκρασία το αποτέλεσμα θα είναι αυτό που πρέπει..
Αν απορείς πάλι πως εκείνο το λευκό πουκάμισο σου φιγουράρει αυτή τη στιγμή στην ντουλάπα σου σε αποχρώσεις ροζ ντεγκραντέ, μάλλον πρέπει να βάλεις ένα post it στο πλυντήριο σου, ότι τα ρούχα διαχωρίζονται σε λευκά, χρωματιστά και σκούρα. Αν τώρα εσύ ήθελες να γεμίσεις ένα πλυντήριο και έριξες ότι είχε το καλάθι σου, δεν πάει να πει ότι θα συνεχίσεις να έχεις την ίδια γκαρνταρόμπα που είχες έως τώρα· «Ρούχα μαζί που πλύναμε και έχουνε γίνει ροζ», υπήρξε μόνο μουσική επιτυχία. Αφού λοιπόν μπορείς να φέρεις «βόλτα» μια εταιρία, ένα πλυντήριο δεν χρειάζεται MBA για να λειτουργήσει, αλλά απλή λογική· όλα τα χρωματιστά μαζί, όλα τα λευκά μαζί.
Ακόμη και όταν είσαι έξω από το σπίτι δεν θα σταθείς πιο τυχερός για να χρησιμοποιήσεις την κοινή λογική. Η μέρα σου ξεκινάει με γρήγορους ρυθμούς και ενώ έχεις προλάβει το λεωφορείο και φτάνεις εγκαίρως στον προορισμό σου, την ώρα που ετοιμάζεσαι να κατέβεις, μένεις απλά με την όρεξη γιατί εκείνοι που περιμένουν στη στάση φαίνεται ότι είναι πιο βιαστικοί, ή καλύτερα χωρίς ίχνος λογικής. Γιατί αν δεν κατέβουν όσοι έφτασαν, πως θα ανέβουν οι επόμενοι; Ακούγεται πολύ απλό και λογικό, στην πράξη όμως;
Αυτή τη φορά ίσως στάθηκες τυχερός και κατάφερες να αποβιβαστείς από το λεωφορείο χωρίς να συγχυστείς διόλου· όταν όμως είσαι στο φανάρι τι ακριβώς πρέπει να κάνεις; Μάλλον ξέρεις πολύ καλά τι είναι το σωστό αλλά διαπιστώνεις καθημερινά ότι οι περισσότεροι πεζοί προτιμούν να περνούν με κόκκινο ή να τρέχουν ανάμεσα από τα διερχόμενα αυτοκίνητα, λες και το φανάρι δεν θα γίνει ποτέ πράσινο…Άσκηση αδρεναλίνης δεν τη λες σίγουρα, άλογη κίνηση μάλλον είναι ο καλύτερος χαρακτηρισμός.
Τα παραπάνω αποτελούν μόνο λίγα παραδείγματα καθημερινών καταστάσεων που για να αντιμετωπιστούν δεν χρειάζεται τίποτε άλλο παρά μόνο κοινή λογική. Άλλα η ρήση του Βολταίρου φαίνεται ότι είναι πιο επίκαιρη από ποτέ· «η κοινή λογική δεν είναι και τόση κοινή»!
