Μάνα μας, γλυκιά μας λατρεμένη μάνα
Έφυγες και μας άφησες μ’ έναν πόνο αβάσταχτο μια θλίψη αιώνια και έναν καημό μεγάλο.
Έφυγες και όλα χάθηκαν… στο σκοτάδι που γεννάει ο χωρισμός.
Έφυγες και είναι σαν ένα κομμάτι να πέθανε μαζί σου.
Πόσο μας στοίχισε ο χαμός σου, πόσο πολύ σ’ αγαπάμε!!!!
Πόσο μας λείπει το άγγιγμά σου, η ανάσα σου, η φωνή σου, η μυρωδιά σου, το βλέμμα σου.
Λάτρευες την ζωή και ήταν τόση η μεγαλοψυχία σου που θυσίασες αυτήν την ίδια τη ζωή για τους άλλους.
Έδωσες ζωή στις λέξεις προσφορά, συντροφικότητα, αγάπη, θυσία, ανιδιοτέλεια.
Ήσουν τόσο ξεχωριστή τόσο πιο πάνω απ’ όλους μας και είναι τόσο άδικο που χάθηκες τόσο νωρίς.
Μαμά αν είσαι κάπου και μας ακούς, μπες μέσα στις φλέβες μας βαθιά και ζήσε. Ζήσε την ζωή που τόσο λαχτάρισες και όμως στερήθηκες. Μέσα από μας ΖΗΣΕ!!!
Θα σ’ αγαπάμε αιώνια σ’ αυτή και την άλλη ζωή!
T.A.
