
Η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφες και μ’ εγγόνια στα ινστιτούτα αισθητικής, κομμωτήρια και στα κομψά nail studios για τα πολεμοφόδια σε χρώματα, σχέδια, κουρέματα, μάσκες ομορφιάς και spa των άκρων . Ο πόλεμος της φθοράς του χρόνου, της αψεγάδιαστης εμφάνισης και της τρίχας ούτε κρίση καταλαβαίνει ούτε άδεια πορτοφόλια ούτε φόρους ούτε και έκτακτες εισφορές. Είναι καθημερινός, ανηλεής ατέρμονος και υπόθεση κοινωνικής ζωής ή θανάτου. Ή το παλεύεις ή πατάμε πάνω στο πτώμα σου. Τόσο απλά, τόσο γλυκά, τόσο ευαίσθητα.
Περικοπές έχουν γίνει οπωσδήποτε. Οι υπερβολές για το μεγάλο ποσοστό γυναικών έχουν κοπεί, στον κόσμο των γυναικών όμως οι έννοιες της υπερβολής και του περιττού είναι σχετικές καθώς αν η τρέσα (π.χ) είναι περιττή για εμένα, για σένα είναι αναγκαία και πάει λέγοντας. Το budget λοιπόν της καθεμιάς αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τις προτεραιότητες, αναδιαρθρώνεται, μειώνεται αναγκαστικά ΑΛΛΑ δεν εγκαταλείπεται ως κονδύλι. Και εδώ ουσιαστικά ακολουθείται πιστά η πολιτική της κυβέρνησης καθώς όλοι ξέρουμε για τις περικοπές στην παιδεία, πόσες περικοπές όμως μπορεί να έγιναν στην άμυνα της χώρας; Με τον εχθρό ante portas (κυριολεκτικά όμως γιατί το κορίτσι της διπλανής πόρτας καραδοκεί) ποτέ δε μπορείς να εφησυχασθείς και τα όπλα του καθένα (καθεμιάς στην περίπτωση μας) βρίσκονται πάντα παρά πόδας. Με το κεφάλι ψηλά περπατάμε στους δρόμους των πόλεων, ριψάσπιδες εμάς δεν θα μας κατηγορήσει κανείς ότι γίναμε.
Η κόκκινη γραμμή των παραχωρήσεων που κάνουμε (και πάλι σε αμέριστη σύμπνοια με την κυβερνητική πολιτική) έχει κοραλλί απόχρωση και ταιριάζει πολύ σε κοντό νύχι που το κάνει να φαίνεται μικρό γλυκό καραμελάκι. Μανικιούρ-πεντικιούρ είναι η τελευταία γραμμή άμυνας που θα εγκαταλειφθεί ως φαίνεται από εμπειρική παρατήρηση, καθώς μετά από 2 χρόνια λιτότητας εξακολουθεί να είναι δύσκολο σε μέρες αιχμής να βρεις ραντεβού για νύχι. Και μπορεί κάθε βάρβαρος Γαλάτης να αναφωνήσει «είναι τρελές αυτές οι γυναίκες», δεν λαμβάνει υπόψιν του όμως την πανάρχαια γυναικεία γνώση ότι το μαλλί, τα νύχια η τσάντα και το παπούτσι είναι που κάνουν μια γυναίκα Κυρία με Κ κεφαλαίο (ή Πουτάνα με Π κεφαλαίο, από αντίθετη αισθητική βάση). Εν πάση περιπτώσει με τα ιερά και τα όσια της κοινωνικής μας ταυτότητας κανείς ξένος και αλλόφυλος δε μπορεί να παίζει ατιμώρητος και επειδή σε ανδροπαρέες ακούγονται ατιμωτικά και μειωτικά σχόλια, ένα έχω να πω: η μέρα που η περήφανη Ελληνίδα γυναικά θα κυκλοφορεί με ΣΤΟΚΟ αντί για ΜΑΝΟ στα νύχια της θα είναι η μέρα ΜΕΤΑ τον παγκόσμιο πυρηνικό όλεθρο όπου θα έχουν εξαφανιστεί τα πάντα από τον πλανήτη Γη και δεν θα βρίσκω τίποτα άλλο για να ομορφύνω τον εαυτό μου, καθώς κάθε ίχνος λουλουδιού, φυτού ή οποιουδήποτε φυσικού χρώματος θα έχει εκλείψει.
Οπότε, μη με τρελαίνεται… μια μικρή οικονομική κρίση τι να μου κάνει;
Γράφει η Ξανθούλα Μπούσιου