Γράφει η Ζωή Τσιάμου / [email protected] / http://sxeseiszois.wordpress.com/
“Όταν οι αισθήσεις σωπαίνουν, η διαίσθηση φλυαρεί”
Ξύπνησα σήμερα το πρωί με μια διαίσθηση, με ένα κακό προαίσθημα πως δε θα καταφέρω να γράψω αυτό το κείμενο. Και τελικά βγήκα λάθος, και γράφω. Γιατί έπεσα τόσο έξω; Γιατί νόμιζα πως δε θα μπορούσα; Από που ήρθε αυτό το κακό προαίσθημα που έμοιαζε τόσο αληθινό και χειροπιαστό;
Η διαίσθηση, αναφέρει λεξικό, πως είναι μια αίσθηση του κάτι που δεν είναι εμφανές. Μια ΕΝΤΥΠΩΣΗ. Πόσες φορές, όμως, αυτή η εντύπωση αποδεικνύεται λανθασμένη; Τι μας οδηγεί στο να διαισθανόμαστε έτσι λάθος;
Η λέξη διαίσθηση, στα λατινικά intueri, σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει “να κοιτάξουν μέσα”. ΄Άρα η διαίσθηση μας, όταν αποφασίζει να πει την άποψη της, επηρεάζεται πάντα απ’ αυτό που έχουμε μέσα μας, στη συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μας.
Σκεφτείτε πόσες φορές ένας δικός σας άνθρωπος, κάποιος που ξέρετε πως σας αγαπάει πολύ (γυναίκα συνήθως…) είχε λάθος καλό προαίσθημα για κάτι νέο, φαινομενικά “καλό” που μπήκε στη ζωή σας. “Να δεις που θα πάει καλά μ΄αυτόν, έχω προαίσθημα”.
…Και τελικά γιατί και μ’ αυτόν έπεσαν τόσο έξω; Είναι σίγουρο, πως δε μας το είπαν έτσι απλά για να το πουν. Το ένιωθαν πραγματικά.
Ήταν όμως πραγματική διαίσθηση ή ήταν η αγάπη που έχουν για εμάς, μεταμφιεσμένη σε διαίσθηση, που ήθελε όντως να πάει καλά; Ή μήπως ήταν η χαρά και η λαχτάρα τους να μας δούνε ευτυχείς; Η δική τους ίσως ελπίδα για το happy ending όπως τα παραμύθια.
Και απ’ την άλλη, πόσες φορές ξυπνάμε μ’ αυτό το σφίξιμο στο στομάχι, μ’ αυτή την αίσθηση πως κάτι δεν θα πάει καλά, κάτι δεν πάει ήδη καλά. Τόσο που είμαστε ικανοί να τα βάψουμε μαύρα για κάτι που δεν έχουμε καμία βάσιμη υποψία, καμία ένδειξη ότι δεν είναι καλά.
Και συνήθως αυτό το κακό προαίσθημα το έχουμε όταν η ζωή μας κυλάει όμορφα, στρωτά, χωρίς αναποδιές. Όταν έχουμε κάτι στα χέρια μας που φοβόμαστε μην χάσουμε. Και γιατί εμφανίζεται τώρα που όλα πηγαίνουν καλά;
Τα άσχημα προαισθήματα τρέφονται απ’ τους φόβους μας. Τους μυρίζουν από μακριά, ακόμη και όταν εμείς δεν έχουμε αντιληφθεί την ύπαρξη τους. Τους ανακαλύπτουν και βρίσκουν ευκαιρία να τρυπώσουν…και να σπείρουν αμφιβολίες.
Γιατί εμείς, λοιπόν ως ορθολογιστές παραδινόμαστε και αφήνουμε καλά ή άσχημα προαισθήματα, δικά μας ή τρίτων, να μας παρασύρουν; Να μας φουσκώσουν τα μυαλά με ανύπαρκτες ελπίδες ή με αδικαιολόγητους φόβους;
Η διαίσθηση είναι μια παραχώρηση που κάνει η λογική στην ανυπομονησία, στον φόβο. Είναι μια μη λογική εντύπωση, ένας καθρέφτης των εσωτερικών μας συναισθημάτων. Αυτών που υπάρχουν ερήμην μας. Η διαίσθηση και όλα τα προαισθήματα που προκαλεί είναι απλώς η έκφραση των ενδόμυχων σκέψεων που κάνουμε. Σκέψεις του φόβου μας, της λαχτάρας μας.
Μην αφήνετε το προαίσθημα να σας παρασύρει.. Ο φόβος δημιουργεί κακό προαίσθημα και οι μεγάλες προσδοκίες καλό..και στις δύο περιπτώσεις είναι ψεύτικο…
