Είμαστε σίγουροι ότι την θέλουμε αυτή 6η δόση;

1
682
"Κουρείο στην Πόλη", Κωνσταντινούπολη, 2005 @GTKessopoulos

Του Κώστα Παπαδόπουλου

 

Στην αρχή ζήτησαν το Μνημόνιο Ι. Μετά ακολούθησε το Μεσοπρόθεσμο. Υστερα από λίγο ήρθε το πολυνομοσχέδιο. Τώρα ζητάνε την υπογραφή του Μνημονίου ΙΙ. Α, και στο ενδιάμεσο περάσανε και κάτι… ψιλά μέτρα που κανείς -πλην της τσέπη μας ίσως- δεν κατάλαβε. Τελικά, είμαστε σίγουροι ότι την θέλουμε αυτή την 6η δόση; Οχι σαν δόση, αλλά αυτά που φέρνει μαζί της ως επακόλουθο. Δείτε απλά τη… δημοκρατική συμπεριφορά που επέδειξαν στις Κάννες απέναντι στην Ελλάδα οι Μέρκελ και Σαρκοζί και αναλογιστείτε ποια θα είναι η συμπεριφορά τους, όταν με την υπογραφή του Μνημονίου ΙΙ θα τους δώσουμε το δικαίωμα να συμπεριφέρονται στην Ελλάδα σαν προτεκτοράτο…

Με την υπογραφή της νέας δανειακής σύμβασης (σ.σ. όπως “βαφτίσανε” για επικοινωνιακούς και μόνο λόγους το Μνημόνιο ΙΙ) «ξεκλειδώνει» η 6η δόση των 8 δισ. ευρώ. Η οποία υποτίθεται ότι είχε «ξεκλειδώσει» την επομένη του πολυνομοσχεδίου… Το ζητούμενο, είναι τι «κλειδώνει» για να «ξεκλειδώσει» αυτή η 6η δόση. Α, τίποτα σημαντικό… Το μέλλον της Ελλάδας για τα επόμενα 20-30 χρόνια, μέσω σκληρής πρωτοφανούς λιτότητας (σ.σ. μέτρα περί τα 50-60 δισ. σε 4 χρόνια), καμία πολιτική βούληση της χώρας καθώς κουμάντο θα κάνουν Γερμανοί, Γάλλοι, Ολλανδοί, Αμερικανοί και σίγουρα όχι προς όφελος των πολιτών αυτής της χώρας, ενώ με την όποια περιουσία του δημοσίου θα γίνει το… μεγάλο παζάρι με τιμές του τύπου «το αφεντικό τρελάθηκε»…

Εάν ο Γιώργος Παπανδρέου ήθελε να κάνει δημοψήφισμα, θα έπρεπε να θέσει το εξής ερώτημα: Θέλετε η Ελλάδα να περάσει δύσκολα, αλλά να χάσει τα πάντα χωρίς ελπίδα για το μέλλον; Ή θέλετε η Ελλάδα να περάσει πιο δύσκολα για κάποια χρόνια, αλλά να δουλέψουμε όλοι σκληρά και να δώσουμε μία ελπίδα στις επόμενες γενιές; Κοινός τόπος: η φτώχεια για την τωρινή γενιά. Διαφορά: Η πρώτη επιλογή οδηγεί στον γκρεμό, ενώ η δεύτερη μέσα από ένα κακοτράχαλο μονοπάτι με πολλές δυσκολίες στο ξέφωτο… Τελικά, είμαστε σίγουροι ότι την θέλουμε την 6η δόση;

Προηγούμενο άρθροΨήφος εμπιστοσύνης, ανάκαμψη, Ευρώπη: αντιφάσεις
Επόμενο άρθροΈχασε το μπούσουλα…
Σπούδασα νομικά στο ΑΠΘ, θέλοντας να γίνω δημοσιογράφος. Παράλληλα, φωτογραφία από μεράκι. Κλικ με ριπές. Γιατί η ματιά έχει μεγαλύτερη αξία από οποιοδήποτε μηχάνημα. Πρώτη στάση 1996, στα Σπορ του Βορρά του Μπούζα και στον Ελληνικό Βορρά του Μέρτζου. Δεύτερη στάση στον free press «εξώστη» του αξέχαστου Τάσου Μιχαηλίδη. Τρίτη στάση, Μάρτιο 1998, στην ιστορική εφημερίδα «Μακεδονία» και στα πολιτιστικά με αρχισυντάκτη τον άλλον αξέχαστο Χρήστο Αρνομάλλη (πολιτιστικός ρεπόρτερ, προϊστάμενος πολιτιστικού, συντάκτης ύλης πολιτικού, αρθρογράφος). Και διευθυντή τον αείμνηστο Λάζαρο Χατζηνάκο. Τέλειωσα με τη «Μακεδονία» το 2006 ως διευθυντής σύνταξης της κυριακάτικης έκδοσης, όταν ακόμη η εφημερίδα πουλούσε 17.000 φύλλα. Μετά ήρθε το «Κεντρί» όπου συνεργάστηκα ως σύμβουλος έκδοσης κι έπειτα η free press «Karfitsa» στην οποία εργάστηκα ως διευθυντής από τον Φεβρουάριο του 2010 ως τον Μάιο του 2011. Από το Μάιο 2016 ως τον Μάρτιο 2018 αρθρογράφος στη thessnews. Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια, γραφείο Τύπου σε δύσκολες μάχες (Νομαρχία Θεσσαλονίκης, Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας), του ΚΘΒΕ, ειδικός σύμβουλος σε θέματα επικοινωνίας του Δημάρχου Δέλτα και λογογράφος λόγων κρίσιμων. Σταθερά, από την πρώτη του μέρα, στο thinkfree.gr, καταφύγιο λέξεων και σκέψεων. Καταφύγιο δημιουργικότητας στην εποχή που ο χώρος των ΜΜΕ έχει διαλυθεί και τα πάντα αμφισβητούνται. Καταφύγιο αξιοπιστίας και αλήθειας στην εποχή των fake news και του κιτρινισμού. https://www.facebook.com/gkessopoulos

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.