Δεν με ενδιαφέρει η Ραχήλ. Αλλά η κόπωση που πια υπάρχει στην Ευρώπη με τις τραπεζικές ‘υποθέσεις’.
Όσο οι ‘ηγέτες’ μας εφευρίσκουν πολύπλοκους μηχανισμούς διαχείρισης της κρίσης για τη «διασφάλιση του τραπεζικού συστήματος», τόσο οι Ευρωπαίοι πολίτες θα παρακολουθούν με οργή τη στρέβλωση της Δημοκρατίας, τις πολιτικές λιτότητας, υπέρ της καταρρέουσας ανταγωνιστικότητας των χωρών τους στο παγκόσμιο σκηνικό.
Τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή η Αλήθεια τον εκτόξευσε. Κι είμαστε ακόμη στην αρχή:
Καθώς άλλους λαούς θα τους συνεπάρει η ακροδεξιά ρητορεία.
