Γράφει η Αλεξάνδρα Πολιτάκη
Στιγμιότυπο 1.
Είναι νύχτα. Βαθιά. Μεγάλη. Και φυσικά σκοτεινή. Είναι η νύχτα της ψήφισης του φορολογικού. Τόσο βαθιά νύχτα. «Είστε τζάμπα μάγκες» είπε ο Υπουργός Οικονομικών έχοντας χάσει την ψυχραιμία του εδώ και καιρό, σε αυτούς που δεν το ψήφισαν. «Σπαγγοραμένε!», του πέταξε ένας βουλευτής. «Εγώ σπαγγοραμένος?!» ετοιμάστηκε να απαντήσει ο Υπουργός, αλλά έδωσε τόπο στην οργή και δεν είπε τίποτα. Δε φτάνει που ούτε μια φορά δεν τον αποκάλεσαν «Τσάρο της Οικονομίας» τον έλεγαν και τσιγγούνη! Πόσα να υποφέρει ένας Υπουργός, σκέφτηκε και βγήκε με γρήγορο βήμα από την αίθουσα της Βουλής.
Στιγμιότυπο 2.
Βλέπω την αιθαιλομίχλη πάνω από την Αθήνα και τρομάζω. Το ξέρω ότι το αναπνέω. Σκέφτομαι τι να κάνω. Να σταματήσω να αναπνέω άραγε? Θα ήταν μια κάποια λύση, έτσι κι αλλιώς θα αρρωστήσω με αναπνευστικά όπου να ΄ναι. Να μείνω σπίτι μέχρι την άνοιξη? Το Αστεροσκοπείο Αθηνών ανησυχεί. Κι εγώ. Έχω ένα πάρτι να πάω.
Στιγμιότυπο 3.
Και γιατί να το δηλώσω εγώ? Ρωτάει ο πρώην Υπουργός Οικονομίας Παπακωνσταντίνου τη δημοσιογράφο αναφερόμενος στο cd με τη λίστα Λαγκάρντ? Και ποιος να το δηλώσει? τον ρωτάει εκείνη. Να το δηλώσει ο Διώτης, απαντάει ο πρώην. Και γιατί να το δηλώσει ο Διώτης? ρωτάω εγώ. Και ποιος να το δηλώσει? ρωτάει ο φίλος μου. Να το δηλώσει…”
