Γράφει η Αλεξάνδρα Πολιτάκη / [email protected]
Και από τα πρώτα P.I.I.G.S. της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην προεδρία της! Αν μη τι άλλο ένας συνδυασμός που δίνει μια εσάνς ίντριγκας στα λιμνάζοντα νερά της Ένωσης εδώ και λίγες μέρες, καθώς από την 1η Ιανουαρίου η Ιρλανδία ανέλαβε τα πολύπαθα ηνία, του πολύπαθου ευρωπαϊκού άρματος. Με αφορμή το γεγονός αυτό, ο πολιτικός κόσμος της «γείτονος» δεν τη λες, αλλά «συμπάσχουσας» τη χαρακτηρίζεις με ευκολία, έσπευσε να κάνει δηλώσεις. «Αυτό που κάνουμε στη διάρκεια της προεδρίας μας είναι να προωθούμε μέτρα που δημιουργούν θέσεις εργασίας και ανάπτυξη» ανέφερε ο Αναπληρωτής Πρωθυπουργός, Έιμον Γκίλμορ στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ενώ ο Ιρλανδός πρωθυπουργός, Enda Kenny, πήγε ακόμη παραπέρα, όπως συνήθως αρέσκονται να κάνουν οι Πρωθυπουργοί δηλώνοντας στο Euronews: “Στόχος μας είναι να στείλουμε την τρόικα σπίτι της”. Βέβαια, η μαύρη αλήθεια είναι ότι το είπε αυτό στο Ιρλανδικό Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του προϋπολογισμού του 2013, ο οποίος φέρνει μαζί του για τους Ιρλανδούς νέα εξαιρετικά σκληρά μέτρα λιτότητας. Με κινητήριο μοχλό τη φορολογία ιδιαίτερα στην ακίνητη περιουσία, γιατί εισόδημα πια δεν υπάρχει, στοχεύει στη συγκέντρωση 3,5 περίπου δις ευρώ. Την αύξηση της φορολογίας συνοδεύουν περικοπές 500 εκατομμυρίων και στόχοι για εξοικονόμηση 1,7 δισεκατομμυρίων από τρέχουσες τμηματικές δαπάνες.
Στην κορυφή λοιπόν της ατζέντας της Ιρλανδικής Προεδρίας η οικονομική κρίση, οι δυνατότητες ανάπτυξης και η ανεργία. Το γεγονός ότι η Ιρλανδία έχει πραγματοποιήσει μια περιορισμένη επιστροφή στις αγορές ομολόγων και έχει καταφέρει να σημειώσει ήπια ανάπτυξη, δε φαίνεται ικανό να οδηγήσει σε άλλες πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις και μέτρα, πέρα από τα υποδεδειγμένα από το ΔΝΤ κ το μηχανισμό, περί λιτότητας και αυξημένης φορολογίας. Έτσι οι οικονομίες της Ε.Ε., είτε είναι είτε δεν είναι, στον μηχανισμό, μοιάζουν με υπάκουα copy paste του γερμανικού δόγματος περί λιτότητας.
Το Δουβλίνου διεμήνυσε σε άπαντες και σε όλους τους τόνους ότι η προτεραιότητά του θα είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας, κυρίως στην ψηφιακή τεχνολογία, και η ενίσχυση της ανάπτυξης, ενώ κατά την εξάμηνη προεδρία του θα προωθήσει τη συμφωνία επί του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, με την τραπεζική ένωση στο επίκεντρο, καθώς και μία συμφωνία για το τραπεζικό χρέος. Ταυτόχρονα, ο Ιρλανδός Αναπληρωτής Πρωθυπουργός Έιμον Γκίλμορ, μας μεταφέρει σε άλλες πραγματικότητες που μόνο εκείνος διακρίνει και στηρίζονται στην απελευθέρωση του εμπορίου ανάμεσα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ: “Σαφώς, εάν αξιοποιηθεί συνδυαστικά η δυναμική των δύο οικονομιών πέρα από τον Ατλαντικό, δηλαδή η μαζική ευρωπαϊκή οικονομία των 500 εκατομμυρίων ανθρώπων και η τεράστια οικονομία των ΗΠΑ, μία συμφωνία ελεύθερου εμπορίου μπορεί να δημιουργήσει εξαιρετικές προοπτικές ανάπτυξης και στις δύο οικονομίες, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας αλλά και να προκύψει μεγαλύτερη ευημερία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις Ηνωμένες Πολιτείες” είπε χαρακτηριστικά κ μας άφησε άφωνους, καθώς δε χρειάζονται και πολλά οικονομικά για να αντιλαμβάνεται κάποιος την κατάσταση της αμερικάνικης οικονομίας.
Και ενώ η Ιρλανδία θα αναλάβει και το δύσκολο έργο να περάσει από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον προϋπολογισμό της Ευρώπης των 27, αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες καταφέρουν να συμφωνήσουν, τι κάνουν τα άλλα P.I.I.G.S, Πορτογαλία (Portugal), Ιταλία (Italy), Ελλάς (Greece), Ισπανία (Spain), της συντροφιάς? Για την Πορτογαλία προβλέπεται αύξηση της ύφεσης κατά 1,6 για το 2013. Η Ιταλία παρουσίασε συρρίκνωση του ΑΕΠ της κατά 2,4% σε σχέση με πέρσι και εκτιμάται νέα 1,1 για το 2013 . Για την Ιρλανδία (Ireland) σας τα είπα. Για την Ελλάς (Greece), τα ξέρετε από πρώτο χέρι. Τέλος, η Ισπανία (Spain) συνεχίζει την ανηφόρα της αύξησης του δημόσιου χρέους της, κατά 16,3 το 2012, τόσο της κεντρικής κυβέρνησης, όσο και των αυτονομιών.
