Γράφει η Ελένη Καρλιγκιώτη / [email protected]
Άλφα, πρώτο γράμμα του ελληνικού αλφάβητου· το πρώτο γράμμα που μάθαμε στο νηπιαγωγείο ή στην α’ δημοτικού-εξαρτάται ποια δεκαετία ξεκίνησε κανείς την μαθητική του διαδρομή. Έκτοτε μπορεί να πει κανείς ότι σαν γράμμα κ μόνο συνοδεύει διάφορες εκφράσεις της καθημερινότητας μας· έκπληξη, απορία, αμηχανία και ό,τι άλλο, μπορεί να φανταστεί κανείς, αρκεί να ταιριάζει στη στιγμή και στην περίσταση. Και αν οι πρώτες λέξεις που μάθαμε ήταν το άλογο και το αυγό, για ορισμένους, ή το αβγό για κάποιους άλλους, στην πορεία της ζωής μας, ευτυχώς ή δυστυχώς γνωρίσαμε άλλες λέξεις, πιο σκληρές, πιο αυστηρές..
Α, άλφα όπως…. Αχαριστία. Αν μπορούσε να είναι απλά και μόνο μια λέξη στο λεξιλόγιο μας, τότε θα λέγαμε ότι είμαστε τυχεροί. Συμβαίνει όμως ακριβώς το αντίθετο· κατάσταση την οποία βιώσαμε, άλλοτε πιο έντονα, άλλοτε πιο αμυδρά, τουλάχιστον, μια φορά στη ζωή μας· στον εργασιακό μας χώρο, στο φιλικό περιβάλλον. Αχάριστοι ή αγνώμονες φίλοι, συνάδελφοι, εργοδότες, γείτονες ακόμη και όταν έδωσες το χέρι σου προς αυτούς· ακόμη και όταν έκανες τα στραβά μάτια, γιατί για σένα είχε μεγαλύτερη σημασία η σχέση που έχτιζες.. Αχαριστία, τόσο παλιά σαν έννοια, σαν κατάσταση όσο και το απόφθεγμα : «Ουδείς πιο αχάριστος εκ του ευεργετηθέντος».
Α, άλφα όπως…Ανοησία. Θα έλεγε κανείς ότι, όχι απλά υφίσταται ως λέξη στο λεξιλόγιο μας, αντιθέτως την συναντά κανείς καθημερινά. Είτε έχεις αποδειχτεί ανόητος, κάνοντας λάθος επιλογές στη ζωή σου, είτε πιστεύοντας σε λάθους ανθρώπους, είτε ακόμη γιατί στάθηκες ανόητος των περιστάσεων.. η αλήθεια είναι ότι η ανοησία, η έλλειψη ορθής σκέψης, η βλακεία, βρίσκεται περίσσια και ταυτίζεται απόλυτα στο ρητό «Τον ανόητο μπορείς να τον καταλάβεις από δυο ενδείξεις: μιλάει για πράματα που είναι γι’ αυτόν άχρηστα και εκφράζει γνώμη για κάτι που κανένας δεν τον ρωτάει» (Πλάτων)
Α, άλφα όπως…Αλαζονεία. Δεν έχει χαρακτηρισθεί άδικα ένα από τα επτά αμαρτήματα και ειδικότερα ως η μητέρα των αμαρτημάτων. Αλαζόνες συναντάς καθημερινά, και στον κυκλώνα της αλαζονείας έχεις βρεθεί αρκετές φορές. Μικρά ανθρώπινα επιτεύγματα, με μεγάλη δόση έπαρσης ανακηρύσσουν κάποιον σε αλαζόνα και ξεχωρίζει, συνήθως δακτυλοδεικτούμενος.
Α, άλφα όπως…. Απερισκεψία. Σε νεαρή ηλικία, θα έλεγε κανείς ότι καταστάσεις απερισκεψίας έχουν ένα ενδιαφέρον. Από κωμικές καταστάσεις τείνουν να γίνουν ακόμη και άβολες. Μεγαλώνοντας, καταστάσεις με μεγάλη δόση απερισκεψίας μάλλον αποδεικνύουν ότι με τα χρόνια δεν έμαθες και πολλά, ή καλύτερα δεν έβαλες μυαλό με όσα σε βρήκαν. Και αν δεν κατάφερες να γίνεις καλός σύμβουλος του εαυτού σου, τότε ίσως θα πρέπει να ακούσεις και κανέναν άλλο για να περάσεις από την απερισκεψία στη σύνεση.
Όπως και να έχει, εύκολες ή δύσκολες, θετικές ή αρνητικές, αποτελούν λέξεις στο λεξιλόγιο μας και καλούμαστε να πορευτούμε μαζί τους. Πόσο συχνά τις χρησιμοποιούμε, ή πόσο συχνά εμπλεκόμαστε στις καταστάσεις που περιγράφουν, είναι επιλογή μας…και μάλλον μεγαλώσαμε αρκετά για να ξέρουμε τι να επιλέξουμε.
