“Μάγειρας γίνεσαι”… το λέει και ο Μποτρίνι!

0
1335

 

Γράφει η Αλεξάνδρα Πολιτάκη / [email protected]

Γνώρισα τον Έκτορα Μποτρίνι στη παρουσίαση του πρώτου του βιβλίου μαγειρικής, αλλά όχι αυτονόητα μαγειρικής, καθώς δε θα με εξέπληττε αν έβγαζε κάτι τελείως διαφορετικό. Ήξερα ότι δεν θα μπορούσε να ήταν, ή τουλάχιστον να ήταν μόνο, η τηλεοπτική εικόνα. Κι όπως πάντα συμβαίνει ανάμεσα στο είδος των δημοσιογράφων και των ανθρώπων, θέλεις να «κοιτάξεις»  και λίγο παραπέρα.

«Μάγειρας γίνεσαι». Τίτλος τολμηρός, μια καλαίσθητη έκδοση που σε προκαλεί να την τοποθετήσεις στα ράφια της βιβλιοθήκης σου και όχι κάπου στην κουζίνα, μαζί με άλλα βιβλία και χαρτάκια με tips ή μαγειρικές συνταγές. Με μοντέρνο σχήμα και σύγχρονη άποψη στο απλό και κατατοπιστικό του στήσιμο, με ωραία γραμματοσειρά και φωτογραφία, το βιβλίου του Έκτορα Μποτρίνι από τις εκδόσεις Λιβάνη, εκφράζει πλήρως την αισθητική των σεφ της γενιάς του και την αισθητική της εποχής του.

Όλοι του οι συνεργάτες μιλούν για έναν ευχάριστο και ευγενή άνθρωπο. Και δεν μπορώ να πω κάτι άλλο, καθώς δέχτηκε αμέσως να μιλήσουμε για λίγο πριν αρχίσει η παρουσίαση του βιβλίου του. Άμεσος, γρήγορος, απαντάει στις ερωτήσεις πριν καν τις ολοκληρώσω, με σαφήνεια και επικεντρωμένα. Χωρίς προλόγους, επιλόγους, με μια λεκτική λιτότητα.

Αποφάσισε να βγάλει ένα βιβλίο για αρχάριους θα μου πει, για ανθρώπους που δεν ξέρουν, δεν έχουν ξαναμαγειρέψει και βήμα – βήμα, από το Α έως το Ω, μπορούν με αυτές τις συνταγές να φτιάξουν ένα ωραίο φαγητό. Συνταγές οικονομικές, όπως το πνεύμα της εποχής απαιτεί. Βιβλίο «έντιμο» και «χωρίς κόμπλεξ» θα το χαρακτηρίσει και όταν του ζητώ να μου πει κάτι παραπάνω θα προσθέσει «κάναμε ένα έντιμο βιβλίο, αυτό που λέμε αυτό είναι. Και «χωρίς κόμπλεξ» βάλαμε μέσα και συνταγές που δεν είναι ελληνικές. Δεν μπορεί όλα να είναι δικά μας. Αυτό εννοώ, χωρίς κόμπλεξ.»

Θεωρεί γκουρμέ ότι είναι νόστιμο, μια άποψη, που πρέπει να πω πως την ακούς και αρχικά ξαφνιάζεσαι, αλλά μετά τη βρίσκεις μάλλον φυσική για έναν άνθρωπο που μπορεί να μαγειρέψει τόσα. Κι επειδή δεν μπορώ να αποφύγω την ερώτηση ποιο φαγητό του αρέσει περισσότερο, με ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη και σχεδόν φυσικότητα μου απαντάει «χωριάτικη και κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες στο φούρνο!» Και τότε καταλαβαίνω, πως με τον Έκτορα Μποτρίνι μια έκπληξη παραμονεύει στο τέλος κάθε φράσης του.

Δε θα ήθελα να παραλείψω να αναφέρω την κα. Μαρία Κουκουβίνου υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του εκδοτικού οίκου και την αεικίνητη κα. Λιβάνη που ήταν εκεί και οι δύο με τον καλύτερο και ευγενέστερο τρόπο για όλους μας.

Οι εκδόσεις Λιβάνη και ο Έκτορ Μποτρίνι θα ανέβουν στη Θεσσαλονίκη με αφορμή του βιβλίο του στο τέλος Φεβρουαρίου. Δε θα σας πω ποιες είναι οι συνταγές του βιβλίου του. Και μη βιαστείτε να μου πείτε, «κάποιες απλές συνταγές». Γιατί θα αναγκαστώ να σας ρωτήσω «εντάξει, αλλά πόσο απλός μπορεί να είναι ο Έκτορ Μποτρίνι?»

Προηγούμενο άρθροΑυτός ήταν ο Γ. Βούλτεψης κ. Μακρή…
Επόμενο άρθροΝα ουρλιάξω ή να πω μια λέξη; Ουρλιάζω!
Όλα ξεκίνησαν από τη δημοσιογραφία και πήραν μια συναρπαστική ανηφόρα. Ευρωπαϊκός Πολιτισμός, ακτιβισμός, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, πεδία δράσης στην ανατολική Ασία, διεθνής ανθρωπιστική βοήθεια, πολύ ραδιόφωνο και έντυπα όσο άντεχαν οι εκδότες μου. Αντικείμενα που με ενδιαφέρουν: οι πολιτισμικά ετερογενείς κοινωνίες, η μεταναστευτική πολιτική, η διαπολιτισμική μεσολάβηση. Μέρη που συνήθως με βρίσκεις: οι αίθουσες αναμονής των αεροδρομίων όλου του κόσμου. Όπως όλοι υποστηρίζουν, έχω μανία με τη συγγραφή, φυσική απέχθεια προς το «ανήκειν», εμμονή με το πράσινο τσάι και φετιχιστική σχέση με τα ιαπωνικά katana.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.