Γράφει η Ελένη Καρλιγκιώτη
Σε μια ιδανική καθημερινότητα, τα γεγονότα και οι καταστάσεις που καλείσαι να αντιμετωπίσεις διαδέχονται το ένα το άλλο με τέτοιο τρόπο που αποτελούν απλά και μόνο καρέ κινηματογραφικής ταινίας. Σου υπενθυμίζω όμως, ότι πρόκειται μόνο για μια ιδανική καθημερινότητα. Αντ’ αυτής τα γεγονότα που σου χτυπούν την πόρτα κάθε μέρα, έχουν κάθε άλλο από διαδοχική ή φυσιολογική ροή. Για τους σινεφίλ, το 24ωρο σου μπορεί να χαρακτηριστεί ως κινηματογραφική ταινία δράσης· αν πάλι διαθέτεις χιούμορ θεωρείς ότι πρωταγωνιστείς στο θέατρο του παραλόγου.
Όπως και να ‘χει πάντως έναν πρωταγωνιστικό ρόλο τον έχεις στο τσεπάκι σου. Αναρωτήθηκες όμως ποτέ, γιατί συμβαίνει πάντα να εμπλέκεσαι σε καταστάσεις παραλογισμού ή σε γεγονότα που απλά επαναλαμβάνονται χωρίς επί της ουσίας να βάζεις ένα τέλος στην ιστορία; Άλλοτε πάλι να βρίσκεσαι στο επίκεντρο καταστάσεων που εμφανώς θίγουν την αξιοπρέπεια σου αλλά συνεχίζεις να παραμένεις εκεί; Και αν αυτή τη στιγμή προσπαθείς να ανακαλέσεις μνήμες, εικόνες και στιγμές που αντικατοπτρίζουν όλα τα παραπάνω, σου υπενθυμίζω απλά και σύντομα τις στιγμές εκείνες που βρέθηκες στη δίνη εργασιακών ζητημάτων, προσπαθώντας να υπερασπιστείς την αξιοπρέπεια σου, το δίκιο σου, ή τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας ή με πολύ απλά λόγια να τους «αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας». Όπως ακριβώς εκείνες τις στιγμές που ένιωσες ότι επένδυσες τόσο χαμένο χρόνο σε «υποτιθέμενους» φίλους, σε σχέσεις που αποσκοπούσαν μόνο σε σκοπιμότητες ή όταν πάλι εθελοτυφλούσες στα προβλήματα των σχέσεων σου μόνο και μόνο γιατί φοβούσουν να αντιμετωπίσεις την αλήθεια, να αντιμετωπίσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Ανήκεις άραγε σε εκείνους που είναι, ίσως, χαρακτήρες χαμηλών τόνων και προτιμούν να αποφεύγουν τις εντάσεις ή μήπως έχεις χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό σου ώστε να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου; Ίσως πάλι να θεωρείς ότι δεν είσαι εσύ αυτός που θα βρει την χρυσή τομή σε ό,τι χρειάζεται λύση. Οι θεωρητικοί των κοινωνικών επιστημών μπορούν να μας πουν σε ποια κατηγορία ανθρώπων ανήκεις εσύ, εγώ, όλοι μας όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τέτοιου είδους καταστάσεις· για όλους εμάς, ίσως, είναι πιο απλά τα πράγματα· μάλλον αυτό που κάνεις εσύ και όλοι μας είναι ότι ακριβώς κάνει και η στρουθοκάμηλος! Αγνοείς συνεχώς και συστηματικά ό,τι σε παιδεύει, ό,τι σε δυσκολεύει.. Ναι, ακόμη και όταν αγνοείς, ακόμη και όταν «κουκουλώνεις» τις καταστάσεις, εκείνες συνεχίζουν να υπάρχουν. Το να βάζεις το κεφάλι όλο και πιο βαθιά στην άμμο δεν σου προσφέρει καμία λύση. Απλά, μην το κάνεις όπως η στρουθοκάμηλος!
