Μια μουσική συζήτηση γεμάτη ποιότητα και νότες κλασσικές…
Της Χριστίνας Ζβε
Κλασσική μουσική. Ένα είδος απαιτητικό, που μπορεί να μιλήσει στην ψυχή εκείνων που θα της δώσουν την ευκαιρία. Μουσική που σε ταξιδεύει, σε απέραντα μονοπάτια..
Συνάντησα μουσικά την Σίλεια Πετρίδου στο Λονδίνο, όπου και ζω. Η μουσική της συναρπαστική, η ιστορία της μάθημα ζωής. Το έργο της δύσκολο άλλα παράλληλα μοναδικό. Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε η νέα της διπλή δισκογραφική δουλειά «Sounds of the Chionistra», cd που θεωρώ πως πρέπει να βρίσκεται σε κάθε δισκοθήκη.
Το πρώτο CD, περιέχει μια συλλογή από συνθέσεις ελληνικής ποίησης, εμπνευσμένες από την μουσικότητα και τη διαχρονικότητα της ελληνικής γλώσσας.
Το δεύτερο CD αποτελείται από έναν μαγικό συνδυασμό μουσικής δωματίου, εμπνευσμένο από την ιστορία της Κύπρου.
Πάντα πίστευα ότι πρέπει να δίνουμε ευκαιρία στα κλασικά κομμάτια κι έτσι άδραξα την ευκαιρία να κάνω μια όμορφη συζήτηση μαζί της. Μεγαλωμένη στην Αγγλία, γεννημένη στην Κύπρο. Η ζωή της αφοσιωμένη στο πιάνο και στην μαγεία της μουσικής της. Το πεντάγραμμο της ζωής της ξεκινάει με το πρώτο της κονσέρτο στο πιάνο, σε ηλικία έντεκα ετών, παίζοντας Mozart, στο Theatre Royal της Λευκωσίας. Στα δεκαπέντε της βραβεύεται με το βραβείο του Mozart, το σημαντικότερο του είδους σε ολόκληρη την Κύπρο, θα ακολουθήσουν σπουδές στις Ακαδημία της Βιέννης, αλλά και στο Royal Academy of Music στο Λονδίνο. Το 2002, χρονιά που δεν θα ξεχάσει ποτέ, μια σοβαρή επέμβαση θα την αναγκάσει να σταματήσει την καριέρα της στο πιάνο. Όταν αγαπάς κάτι πολύ λένε, παρόλα τα εμπόδια δεν το παρατάς, έτσι κι η Σίλεια Πετρίδου θα συνεχίσει με άλλους όρους αλλά με κοινό παρονομαστή την αγάπη της για την μουσική.
Γεννηθήκατε στην Κύπρο, μεγαλώσατε στο Λονδίνο. Σκεφτήκατε ποτέ την επιστροφή στην πατρίδα;
Έφυγα από την Κύπρο στα δεκαοχτώ μου χρόνια, πάντα ήθελα να επιστρέψω στην πατρίδα και να περάσω τα τελευταία χρόνια της ζωής μου στον Αγρό (Τρόοδος), ένα χωριό με πανέμορφο φυσικό περιβάλλον, σε μια όμορφη κοιλάδα με τους γύρω λόφους γεμάτους άγριες τριανταφυλλιές, διάσημο για το ροδόσταγμά του και για την Γιορτή του Τριαντάφυλλου, τον Μάιο. Εκεί έχω περάσει αξέχαστες διακοπές.
Και τώρα λίγα λόγια για τη νέα σας διπλή δισκογραφική δουλειά. Τι ήχους θα συναντήσουμε ακούγοντας το CD σας;
Ήχους κλασικούς μ΄ένα ιδιαίτερο άρωμα. Όπως όλοι οι κλασικοί ήχοι έτσι και οι δικοί μου έχουν την δική τους περίπλοκη ιδιαιτερότητα. Η ιδιαιτερότητα αυτή ανταμείβει τον ακροατή που επιμένει. Η κάθε επανάληψη προσφέρει νέες πτυχές μουσικής σκέψεως.
Ποια είναι η πηγή έμπνευσής σας στην τελευταία σας δουλειά;
Η εισβολή του 1974 με είχε αναστατώσει, και οι μνήμες του παρελθόντος ζωντάνεψαν και απαιτούσαν έκφραση. Έμπνευση του πρώτου κομματιού (βιολί και πιάνο) “Into Exile” (10/9/75), οι φωτογραφίες της προσφυγιάς. Ακολουθούν ακόμα τρία κομμάτια (βιολί και πιάνο) παιδικών αναμνήσεων. Το Κουαρτέτο Έγχορδων “The Collar” (15/11/75) βασίζεται σε μια πραγματική εμπειρία που ποτέ δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου. Μεγάλου μήκους είναι το Piano Trio “Μαύρος Ιούλης” (5/11/79), και το Piano Quartet “Παιδικές Αναμνήσεις” (20/11/79). Η ιστορία είναι θέμα που πάντα με ενδιαφέρει. Μετά από τις πιο πάνω συνθέσεις οδηγήθηκα στη μελοποίηση του πολύ δυνατού μας παραδοσιακού ποιήματος “Η Άλωσις”. Κατάφερα να του δώσω ένα τελετουργικό χαρακτήρα, που νομίζω ότι του ταιριάζει. Το ίδιο έγινε και με την μελοποίηση του παραδοσιακού μας ποιήματος “Εύδω”, που ζωντανεύει την στοιχειωμένη ατμόσφαιρα του ποιήματος. Όπως βλέπετε από το πιο πάνω πρόγραμμα όλες οι συνθέσεις είναι επηρεασμένες από την ιστορία μας. Οι ερμηνευτές μου έχουν κάνει εξαιρετική εργασία – με το να γνωρίσουν από κοντά όχι μόνο την ιστορία μας αλλά και την ελληνική γλώσσα (η οποία δεν είναι μια από τις συνηθισμένες γλώσσες που χρησιμοποιούν) – για να μπορέσουν να ερμηνεύσουν το πρόγραμμα το οποίο από άποψη δεξιοτεχνίας είναι πολύ απαιτητικό. Έτσι αποφάσισα να δώσω στις σοπράνο τα ακόλουθα μελοποιημένα μου ποιήματα – “Τον μανάβη” του Κόκκου, “Τι είναι η αγάπη” του Πανά, “Καθρέπτες” του Μάνου κλπ. – ώστε να τους δώσω την ευκαιρία να τραγουδήσουν κάτι σόλο.
Ποια είναι η ανταπόκριση των Ελλήνων της Διασποράς σε αυτό που κάνετε;
Μια ομάδα έχει αγκαλιάσει την τελευταία μου δουλειά. Δεν μπορώ όμως να πω ποια είναι η άποψη μεγάλου αριθμού της παροικίας μας.
Πάντα επικρατούσε η ιδέα ότι η κλασσική μουσική είναι ένα δύσκολο είδος που απευθύνεται σε λίγους. Συμφωνείτε με αυτό;
Όχι…Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη προσπάθεια, και επανειλημμένη ακρόαση. Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Ο Frederick Ashton, ο εξαιρετικής ευαισθησίας χορογράφος του Βασιλικού Μπαλέτου (Royal Opera House Covent Garden) είχε πει ότι άκουγε τον δίσκο της μουσικής που διάλεγε για να χορογραφήσει κάθε βράδυ για τρεις μήνες προτού αρχίσει την χορογραφία ενός νέου του μπαλέτου, ώστε να αφομοιώσει όλες τις εξελισσόμενες πτυχές της μουσικής. Το αποτέλεσμα… ένας απαράμιλλης ομορφιάς συνδυασμός χορογραφικών κινήσεων που ερμηνεύουν άπταιστα όλες τις πτυχές της μουσικής.
Γιατί πρέπει η νεολαία να αγαπήσει την κλασσική μουσική κατά τη γνώμη σας;
Η κλασική μουσική οδηγεί σ’ ένα μαγικό κόσμο που εμπνέει και ελευθερώνει την τρυφερή και πλούσια κλίμακα συναισθημάτων της νεολαίας ως ακροατές. Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Σκεφτήκατε ποτέ ποσό ατελής θα ήταν η ζωή μας χωρίς τις τέσσερις συμφωνίες του Brahms; Εάν μια νέα η ένας νέος έχουν επιπλέον την τύχη να παίζουν ένα μουσικό όργανο, θα αισθανθούν κάτι το ιδιαίτερο. Με την εκτέλεση ενός οργάνου δίνεις την δική σου ερμηνεία στη μουσική σύνθεση, και παίρνεις μια διαφορετική ικανοποίηση μέσω των συντονιστικών κινήσεων του σώματος. Ας μην ξεχνάμε την πειθαρχία και αυτοσυγκέντρωση που προσφέρει το παίξιμο ενός οργάνου που όλον και αυξάνεται με ευχάριστο τρόπο μέρα με μέρα. Ένα πολύ σημαντικό πράγμα που παίρνει κάνεις ως ακροατής η ερμηνευτής είναι μια μεγάλη ακρίβεια ακοής, η ανάπτυξη της οποίας είναι κάτι πολύ χρήσιμο στις σημερινές πολυσύνθετες κοινωνίες μας.
Πώς νιώθει ένας άνθρωπος του εξωτερικού για την κρίση που επικρατεί σε Ελλάδα και Κύπρο;
Μεγάλη λύπη…… αλλά και αισιοδοξία! Οι πληροφορίες που παίρνω από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μου δίνουν την εντύπωση ότι οι μεταρρυθμίσεις δυστυχώς χρειάζονται, ούτος ώστε να μπορέσουν και οι δυο μας χώρες να χτισθούν, να δημιουργήσουν και να ανταγωνιστούν σ’ ένα ευρωπαϊκό επίπεδο. Όταν βγήκα από την Κύπρο χρειάστηκα κι εγώ προσωπικά να κάνω αλλαγές στη μουσική μου παιδεία, που όμως έφεραν μεγάλους καρπούς.
Τέλος ποια είναι η συμβουλή σας για τους νέους που στις μέρες μας θέλουν να ασχοληθούν με την μουσική;
Αφοσίωση και καλές βάσεις είναι απαραίτητο. Η αμοιβή είναι εισαγωγή σ’ ένα πλούσιο κόσμο που προσφέρει γενική ικανοποίηση και ευτυχία. Είναι ο πιο όμορφος τρόπος που οδηγεί στο “Γνώθι σαυτόν”. Η ζωή μας χρειάζεται ώριμους ανθρώπους που γνωρίζουν και θέτουν υπό έλεγχο τον εαυτό τους.
Το CD είναι διαθέσιμο απευθείας από το www.divineartrecords.com/CD/21224info.htm, όπως επίσης και μέσω παραγγελίας από όλα τα ελληνικά δισκοπωλεία, αλλά και μέσω των: Amazon, MDT, Classics Online, iTunes και www.theclassicalshop.net
