Γράφει η Ναυσικά Γκράτσιου / [email protected]
Πριν από κανα δυο μήνες είχα γράψει σ’ αυτήν εδώ την ίδια στήλη ένα κείμενο για την αναγγελία του οριστικού κλεισίματος, που είχε ανακοινώσει η Πειραματική σκηνή της Τέχνης.
Η λύπη, τόσο η δική μου και των συναδέλφων μου, που είχαμε βρεθεί σ’ εκείνη την συνέντευξη Τύπου ήταν απόλυτη κι αυθεντική. Κι απέναντί μου, στο πάνελ των ομιλητών έβλεπα συντετριμμένα πρόσωπα, βυθισμένα σε μια βουβή απελπισία…
Όταν πριν από δύο εβδομάδες πήγα στο θέατρο Αμαλία μια Τετάρτη για να δω την υπέροχη «Ολεάννα» του Ντέηβιντ Μάμμετ από τη θεατρική ομάδα Passa Tempo, που τη σκηνοθέτησε εξαιρετικά η Γλυκερία Καλαϊτζή κι έπαιζαν ο Γιάννης Μόχλας και η Νανά Παπαγαβριήλ, υπέροχοι και οι δύο, μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο να χωνέψω ότι στο τέλος Ιανουαρίου αυτό το θέατρο δεν θα υπήρχε πια…
Έτσι, πολύ το χάρηκα, που άκουσα ότι την τελευταία στιγμή πριν το οριστικό λουκέτο, παρενέβη ο Δήμος Θεσσαλονίκης και με ομόφωνη απόφαση όλων των παρατάξεων, έδωσε μια έκτακτη ενίσχυση 75.000 ευρώ, για να μην κλείσει το ιστορικό θέατρο.
Συγκινημένος ήταν και ο Νικηφόρος Παπανδρέου, ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής της Πειραματικής σκηνής της Τέχνης, όταν μιλήσαμε προχθές στο ραδιόφωνο και κυρίως, όπως είπε, επειδή αισθάνθηκε την αναγνώριση και την αλληλεγγύη των συμπολιτών του και των εκπροσώπων τους στο Δημοτικό συμβούλιο, απ’ όλες τις παρατάξεις που συμμετέχουν και ότι αυτά τα χρήματα, παρά το γεγονός ότι δεν φτάνουν για να καλύψουν τα συσωρρευμένα χρέη, δίνουν μια σημαντική ανάσα και κυρίως, ένα σπουδαίο κίνητρο για να συνεχίσουν τις προσπάθειες με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο.
Την ίδια μέρα, Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου, μας ήρθε μια ανακοίνωση της θεατρικής ομάδας Passa Tempo, ότι οι παραστάσεις της «Ολεάννας», που ήταν να συνεχιστούν μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου, θα ματαιώνονταν «λόγω κωλύματος». Έτσι έγραφε η ανακοίνωση. Λόγω κωλύματος…
Όταν επικοινώνησα με τη Γλυκερία Καλαϊτζή, δεν μπόρεσα να λύσω το μυστήριο του κωλύματος… Δεν μου είπε τίποτε η καλή σκηνοθέτης. Απλά, ήταν πολύ πολύ στενοχωρημένη…Και μας έδωσε ραντεβού για το μέλλον, με την επόμενη παραγωγή του Passa Tempο. Ποιος ξέρει που… Μάλλον, κάπου φιλόξενα…!