Στο thinkfree επιλέξαμε από την αρχή να μην πάρουμε ανοιχτά θέση υπέρ του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ. Όχι φυσικά γιατί δεν έχουμε άποψη. Ίσα ίσα, κάθε μέλος της παρέας του thinkfree σκέφτεται ελεύθερα κι έχει τη δική του άποψη, την οποία μπορεί να την εκφράζει δημόσια ή να την κρατήσει για την κάλπη (άλλωστε τι think free θα ήμασταν εάν στερούσαμε από οποιονδήποτε το δικαίωμα να έχει τη δική του άποψη;).
Αντίθετα, επιλέξαμε εξαρχής να πάρουμε ανοιχτά θέση στο θέμα του σεβασμού του άλλου και της άποψής του. Για να συγκρατήσουμε και να συγκρατηθούμε. Για να ελέγξουμε τα ταπεινότερα ένστικτα του ανθρώπου. Ίσως επειδή κρίναμε ότι αυτό το δημοψήφισμα είναι ΚΑΙ μια δοκιμασία για τους πολίτες, μια άσκηση δημοκρατίας, όμως σε μια συγκυρία ούτως ή άλλως εξαιρετικά τεταμένη. Ίσως επειδή διακρίναμε το κλίμα φανατισμού έντασης στις σχέσεις μεταξύ φίλων και συγγενών ακόμη, λόγω της διαφωνίας τους για το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ. Ίσως επειδή αντιληφθήκαμε έγκαιρα τον κίνδυνο διχασμού του λαού και τις δραματικές συνέπειες που κάτι τέτοιο μπορεί να έχει για την πατρίδα μας. Γιατί τη Δευτέρα θα πρέπει να είμαστε πάλι όλοι μαζί σ’ αυτόν τον τόπο.
Δυστυχώς, υπάρχουν πολλά περιστατικά όχι μόνο στον ημιτελή κόσμο του facebook, αλλά και στα καφενεία που ξανά στήθηκαν ενόψει του νέου δημοψηφίσματος, στο δημόσιο λόγο κ.α. [το «διαγράφεται όποιος διαφωνεί μαζί μου» (!!!) αποτελεί… σοσιαλμηντιακό φασισμό, χωρίς άλλο]
Γι’ αυτό λοιπόν θα συνεχίσουμε τις αναφορές στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου με άξονα μόνο την ανάγκη και υποχρέωση σεβασμού στην αντίθετη άποψη, ως ελάχιστη δημοκρατική υποχρέωση, ως ελάχιστο τεκμήριο παιδείας.
Και, μακάρι, τη Δευτέρα να συζητάμε για μια γιορτή διαλόγου, έστω με τις εντάσεις του, και να μην είμαστε από δυο χωριά χωριάτες.
Λέμε, λοιπόν, ΝΑΙ στο σεβασμό του άλλου, λέμε ΟΧΙ στο φανατισμό!
