Η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κύπρου έχει ορίσει την 29η Οκτωβρίου κάθε έτους ως Ημέρα Αγνοουμένων. Η ημερομηνία αυτή του 1974, χρονιά της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ήταν η επομένη της ημέρας κατά την οποία αφέθηκαν ελεύθεροι και οι τελευταίοι αιχμάλωτοι από τον τουρκικό στρατό.
Το θέμα πήρε διαστάσεις εθνικού δράματος για πολλά χρόνια, μάνες πέθαναν με τον καημό, σύζυγοι ασπρίσανε περιμένοντας να χτυπήσει η πόρτα… Μέχρι που εδώ και περίπου μια δεκαετία έγινε δυνατή η ταυτοποίηση των οστών που έχουν ανευρεθεί μέσω εξέτασης DNA. Και με τον τρόπο αυτό εντοπίστηκαν ως νεκροί πια άνθρωποι που θεωρούνταν αγνοούμενοι.
Παρ’ όλ’ αυτά, το θέμα των αγνοουμένων στην Κύπρο παραμένει μια μεγάλη ντροπή μιας και η στάση της Τουρκίας καταγράφηκε διά παντός στην Ιστορία. Μια στάση απάνθρωπη, που δεν αρμόζει στον ελεύθερο δημοκρατικό κόσμο. Θα μου πεις, ο κόσμος αυτός δεν είναι που στήνει πολέμους και δράματα εδώ κι εκεί; Αυτό ο κόσμος δεν είναι που κρατά αγκαζέ την Τουρκία, τυλιγμένη με την πολύχρωμη μαντίλα της Ευρώπης;
Τι περιμένουμε λοιπόν; Να αλλάξει ο κόσμος; Όχι, ο κόσμος δεν αλλάξει, έτσι πορεύεται, με σπαθιά και με φωτιές.
Ελπίζουμε απλώς σε μέρες δίχως πόλεμο. Και κρατάμε την υπόθεση των αγνοουμένων ως προσευχή για λιγότερο βάρβαρες στιγμές.
