Οι παλιοί μας φίλοι

Γράφει η Ναυσικά Γκράτσιου / [email protected]

Υπάρχει ένα όμορφο και πολύ διδακτικό, γερμανικό τραγουδάκι, που το μαθαίνουν τα παιδάκια και το τραγουδούν πολυφωνικά (ώστε να μαθαίνουν και μουσική και ηθικά διδάγματα μαζί!) και περίπου λέει τα εξής: «Oι νέοι φίλοι είναι σαν ασήμι, μα χρυσάφι είναι οι παλιοί».

Αν και οι στίχοι αυτοί είναι μάλλον προς το στεγνό τους και οπωσδήποτε… γοτθικού ρυθμού, το περιεχόμενό τους είναι απόλυτα αληθινό. Και τόσο εύστοχο…

Το συνειδητοποιούμε κάθε φορά, που βρίσκουμε τους παλιούς μας φίλους. Οι πιο τυχεροί τους βλέπουν πιο συχνά, μπορεί και καθημερινά, μπορεί να έχουν γίνει συνάδελφοι, συνεταίροι, κουμπάροι (αυτό οπωσδήποτε και στη Θεσσαλονίκη ακόμη περισσότερο…!)

Από την άλλη μεριά, μπορεί οι παλιοί μας φίλοι να ζουν μακριά, να μην βρισκόμαστε σχεδόν ποτέ, να τηλεφωνιόμαστε αραιά και πού και παρ᾽ ολ᾽ αυτά, οι φιλίες να παραμένουν ακέραιες, μασίφ και πανίσχυρες κι όταν έρθει η ευλογημένη ώρα να ξανασμίξουν οι παλιοί φίλοι, είναι πραγματικά σαν να μην έχει περάσει ούτε μία ημέρα από τότε που αποχωρίστηκαν!

Ίσως, γιατί πιάνουν την κουβέντα ακριβώς από εκεί που την άφησαν…

Και το πιο βασικό: Στον παλιό σου φίλο δεν χρειάζεται να εξηγήσεις απολύτως τίποτε. Τα ξέρει όλα και τα συγχωρεί όλα…!

Υπέροχες, δουλεμένες σχέσεις, πατιναρισμένες από το χρόνο, που σου δίνουν τα πολύτιμα συναισθήματα της οικειότητας και της ασφάλειας, θεωρώ, ότι είναι η μόνη πραγματική περιουσία του κάθε ανθρώπου. Όπως και ο σύντροφός του. Και τα παιδιά του.

Και τώρα που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, οι παλιοί μας φίλοι έρχονται πιο κοντά. Κανονίζονται συναντήσεις, τσιπουροποσίες, μαραθώνιοι γέλιου και χαράς στα μπαράκια και τα ταβερνάκια της Θεσσαλονίκης, κυρίως για τις παραμονές των Χριστουγέννων.

Με τους δικούς μου, πάντως, είπαμε να βρεθούμε σε μια συναυλία ρόκ γνωστού συγκροτήματος, όπου παίζει ντραμς ένας δικός μας, της Νομικής!

Και μετά, στις 25 Δεκεμβρίου, ανήμερα Χριστούγεννα, έρχεται ο καλός μου, Χάρης Ρώμας! Από τους καλύτερούς μου φίλους, από τους πιο ζεστούς ανθρώπους που υπάρχουν στον κόσμο, με ατελείωτο χιούμορ και μεγάλο ταλέντο, ο Χάρης έρχεται με το καινούργιο του έργο, που έγραψε και σκηνοθέτησε ο ίδιος, ανεβαίνει στο θέατρο «Αθήναιον» κι έχει τον απίστευτο τίτλο: «Είδα το Χάρη με τα μάτια μου». Μαζί του εμφανίζονται η Άννα Κουρή, η Αγγελική Λάμπρη και ο Λεωνίδας Καλφαγιάννης. Κι είναι πάαααααρα πολύ αστείο!

Θυμάμαι τα γέλια που κάναμε, όταν μου έλεγε τα του έργου του την ώρα που κολυμπούσαμε στη Λειβάδα στην Τήνο το περασμένο καλοκαίρι. Νομίζω, εκείνη την ώρα εμπνεύστηκε και τον τίτλο!

Υπέροχος άνθρωπος ο Χάρης Ρώμας. Και απόλυτα θεατρικός. Και μεγάλη καρδιά…Και πάνω απ᾽ όλα, φίλος μου. Από τους παλιούς, τους χρυσαφένιους… Εύχομαι, αυτή τη φορά να μου δώσει και συνέντευξη…!