Γράφει η Ζωή Τσιάμου / [email protected] / http://sxeseiszois.wordpress.com/
« Αν περιμένεις κάτι, θα έρθει και θα φύγει
… αφού πρώτα σου κάνει ζημιά.
Αν ήταν αρκετά κακό, θα ξανάρθει»
Από τη φύση μου είμαι αισιόδοξος άνθρωπος.
Μου αρέσει να βλέπω το ποτήρι μου μισογεμάτο.
Επιβάλλεται να το βλέπω μισογεμάτο.
Στην εποχή μας το μόνο που μας έμεινε, άλλωστε, για να καταφέρουμε να επιβιώσουμε, είναι η αισιοδοξία.
Έρχεται, όμως, και αυτός ο νόμος του Μέρφυ και μου τα καταστρέφει όλα.
Βρίσκεται συνεχώς μπροστά μου..
Τον γνώριζα χρόνια, όχι εξ ονόματος, αλλά από εμπειρία. Πρόσφατα έμαθα και το όνομα της θεωρίας..
« όταν κάτι είναι να πάει στραβά, θα πάει..»
Και για κάποιο λόγο αυτός ο νόμος, όταν αφορά τις σχέσεις με το άλλο φύλο, είναι ανελέητος….
Θεωρία 1 :
« Τα μεγάλα έρχονται, όταν δεν είμαστε έτοιμοι να τα ζήσουμε»
Μόλις έχεις χωρίσει, ή μόλις έχεις πληγωθεί, ή έχεις σοβαρά οικογενειακά, ψυχολογικά προβλήματα κτλ ή απλώς είσαι σε φάση εσωτερικής αναζήτησης κτλ.. (μπλα μπλα) Τότε και μόνο τότε θα γνωρίσεις κάποιον που θα ενδιαφέρεται πραγματικά για εσένα. Θα στο δείχνει εμπράκτως. Θα είναι διαθέσιμος…και εσύ..απλώς δε θα είσαι.
Γιατί πολύ απλά δε θα μπορείς να είσαι εκεί. Να δώσεις και να δοθείς.
Θεωρία 2 :
« Όταν δε μας έχουν φερθεί καλά, είναι η καταλληλότερη στιγμή να βρεθεί κάποιος που θα του φερθούμε εμείς τοιουτοτρόπως »
Θυμάσαι που αναρωτιόσουν γιατί δε κάνει σαν τρελός για σένα; Γιατί δε σου στέλνει ένα μήνυμα και σε ξεχνάει; Γιατί προτιμά για ένα ακόμη βράδυ να δει τους φίλους του και όχι να το περάσει μαζί σου; Ε, να ορίστε. Τώρα που ο τύπος την έκανε, εσύ γνώρισες αυτό το «χρυσό» παιδί που τα κάνει όλα αυτά που ήθελες….
…Και εσύ κάνεις αυτά που έκανε (ή δεν έκανε μάλλον) ο άλλος.
Και αντί να το αντιμετωπίσεις και να το ξεκαθαρίσεις, όπως θα ήθελες να είχαν κάνει και σ’ εσένα…το διαιωνίζεις…μέχρι να την κάνεις κι εσύ.
Θεωρία 3 :
« Οι μεγάλοι μας έρωτες γυρίζουν πίσω, πάντα και μόνο, όταν τους έχουμε ξεπεράσει»
Ήταν για εσένα ό,τι έψαχνες να βρεις – έτσι νόμιζες δηλαδή – , ο άνθρωπός σου.
Ο μεγάλος σου έρωτας, ο οποίος συνήθως λήγει άδοξα..και από την άλλη μεριά συνήθως.
Πέρασες πολύ καιρό έχοντάς τον ως μέτρο σύγκρισης για ό,τι καινούργιο γνώριζες. Τον αναπόλησες πολλά βράδια. Σου έλειψε άλλα τόσα. Για να μη σου πω πως έκλαψες κιόλας. Αλλά αυτά τα μονόπλευρα, ευτυχώς δεν κρατάνε για πάντα.
Ξύπνησες μια μέρα και ήσουν λυτρωμένος. Χωρίς φαντάσματα να σε στοιχειώνουν. Και έτοιμος για το επόμενο βήμα.
Τότε ακριβώς είναι που χτυπάει και το τηλέφωνο. Και σου ανακοινώνεται πως είσαι ο άνθρωπος της ζωής τους και πως έκαναν μεγάλο λάθος που σε άφησαν να φύγεις…
Η συνέχεια γνωστή (και ετεροχρονισμένη)
Θεωρία 4 :
« Όταν είμαστε έτοιμοι να νιώσουμε, τότε είναι που θα μας φερθούν χάλια »
Πέρασες καιρό μόνος. Δε σε πείραζε απαραιτήτως. Ούτε ψαχνόσουν, γιατί ήσουν καλά μ’εσένα.
Κάποια στιγμή κατάλαβες πως ναι είσαι έτοιμος να νιώσεις. Να αγαπήσεις, να μοιραστείς.
Ίσως να φταίει όλη αυτή η λαχτάρα, αλλά, όταν αισθανθείς αυτή την ετοιμότητα, βρίσκεις κάποιον άνθρωπο και σε ενθουσιάζει. Και νομίζεις, έτσι δείχνει δηλαδή, πως ενθουσιάζεται και αυτός.
Είσαι γελασμένος. Μάλλον κάτι έχεις παρερμηνεύσει. Κάτι έχεις ωραιοποιήσει.
Και τσάμπα ξεκλείδωσες και ανοίχτηκες και ένιωσες. Μάζεψέ το πάλι…
Θεωρία 5 :
« Όσο λιγότερο διαθέσιμοι είμαστε, τόσο περισσότερο επιθυμητοί γινόμαστε»
Θυμηθείτε την περίοδο της ζωής σας, που αποφασίσατε πως θέλετε να μείνετε λίγο μόνοι. Έτσι για μια τύπου «αγρανάπαυση». Έτσι για να περάσετε λίγο χρόνο με τον εαυτό σας. Έτσι γιατί βαρεθήκατε να αναλώνεστε σε καταστάσεις και ανθρώπους μικρής ή και καθόλου σημασίας.
Τότε λοιπόν ήταν που σας θυμήθηκαν και σας ανακάλυψαν όλοι.
Άνθρωποι από το παρελθόν που δεν σας εκτίμησαν σωστά και τώρα κατάλαβαν το λάθος τους.
Άνθρωποί που σας ήξεραν ήδη αλλά τώρα ξαφνικά σας βλέπουν με άλλο μάτι.
Και κυρίως άνθρωποι που γνωρίζετε τώρα… Δεν προλαβαίνετε να μαζεύετε τηλέφωνα…
Και εσείς το μόνο που θέλετε να κάνετε είναι να πάτε διακοπές…μόνοι σας…
Θεωρία 6 :
“ we are like dominos. I fall for you, you fall for another “
Υπάρχει μεγαλύτερη αδικία (ή και θεία δίκη από μια άποψη) από αυτό;
Κοιμάσαι και ξυπνάς με τη σκέψη του. Ονειρεύεσαι τη στιγμή που θα σε «δει». Πετάγεσαι κάθε φορά που χτυπάει μήνυμα στο κινητό σου.
Και αυτός πολύ απλά κοιμάται και ξυπνάει με τη σκέψη κάποιου άλλου ανθρώπου… που πιθανότατα ξεροσταλιάζει για κάποιον άλλο άνθρωπο αντιστοίχως…
Καταραμένο ντόμινο… (κάρμα λέγεται…;)
Και τελικά αυτές οι θεωρίες μπορεί να αυξάνονται βάσει προσωπικών εμπειριών και παραδειγμάτων.
Είναι θεωρίες για να ξορκίσουμε το «κακό»…θεωρίες για να αντιμετωπίσουμε τη ζωή και τον έρωτα, όπως τους αξίζει…με χιούμορ…
