Γράφει ο Σπύρος Σιδέρης / [email protected]
Κάτι τέτοιες βραδιές, σαν της Τρίτης, μετατρέπουν την αγάπη σε λατρεία για την στρόγγυλη θεά. Δυο από τις καλύτερες ομάδες του πλανήτη, χάρισαν ένα φανταστικό παιχνίδι στους φιλάθλους τους κι όχι μόνο. Το «θέατρο των ονείρων», η έδρα της Μάντσεστερ, όπου έγινε ο αγώνας, γεμάτο από φιλάθλους και των δυο ομάδων, έμοιαζε περισσότερο με θέατρο παρά με γήπεδο. Οι επιδοκιμασίες και οι αποδοκιμασίες δεν έλειψαν βέβαια, αλλά μέσα στα όρια του επιτρεπτού, παρόλο που οι ευκαιρίες δόθηκαν για να υπάρχουν κι αντιδράσεις εκτός ορίων, όπως η άδικη κατ’ εμέ αποβολή του Νάνι από τον Τούρκο διαιτητή.
Ένα εικοσιτετράωρο πριν στην ίδια οθόνη είδα ακριβώς γιατί το Ελληνικό πρωτάθλημα έχει απαξιωθεί και πλέον πέρα από τους στρατευμένους οπαδούς στις περισσότερες ομάδες, δεν υπάρχουν άλλοι φίλαθλοι να παρακολουθήσουν τους αγώνες. Στον αγώνα Βέροιας- Άρη, η καφρίλα, που πλέον μας χαρακτηρίζει σαν λαό, βγήκε σε όλο της το μεγαλείο φόρα παρτίδα.
Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο σε αναλύσεις επί αναλύσεων για το ποιος φταίει, ποιος τα παίρνει, ποιος στήνει και ποια η ευθύνη της πολιτείας. Αυτά έχουν γραφτεί από ανθρώπους που έχουν καλύτερη γνώση από μένα και σε θέματα ψυχολογίας, συμπεριφοράς και δικαιοσύνης. Αυτό που θα θελα να μοιραστώ είναι η εμπειρία μου από γήπεδα της Αγγλίας, της χώρας που γέννησε τον χουλιγκανισμό, που είχα την τύχη να βιώσω.
Ο αγώνας βρίσκεται στο δεύτερο ημίχρονο και η τοπική ομάδα χάνει από την αιώνια αντίπαλο της. ο διαιτητής μάλλον δεν ήταν σε καλή κατάσταση εκείνη την μέρα και οι αποφάσεις του στην Ελλάδα θα προκαλούσαν εμφύλιο πόλεμο. Σε μια φάση ο διαιτητής πλησιάζει προς την πλάγια γραμμή κι ένα κέρμα περνάει από δίπλα του χωρίς να τον χτυπήσει. Έτυχε να είμαι αρκετά κοντά στο συμβάν. Ξαφνικά ένα σημείο της κερκίδας άνοιξε αφήνοντας στην μέση εκτεθειμένο έναν φίλαθλο της τοπικής ομάδας.
Οι υπεύθυνοι ασφαλείας του γηπέδου σε ελάχιστα δευτερόλεπτα βρέθηκαν δίπλα του, τον πήραν αγκαζέ κι εξαφανίστηκαν από τις κερκίδες με κατεύθυνση την έξοδο από το γήπεδο. Δίπλα μου είχα ένα φίλο δημοσιογράφο και απορημένος γύρισα και τον ρώτησα τι έγινε.
Ο φίλος μου, καλή του ώρα, με κοίταξε αυτός απορημένος αυτός τώρα και μου είπε, ότι ο κύριος που πέταξε το κέρμα, συνελήφθη και τον οδηγούσαν στα γραφεία. Εκεί θα γινόταν η σύλληψη του με αποτέλεσμα να του απαγορευθεί η είσοδος σε οποιοδήποτε γήπεδο για τουλάχιστον ένα χρόνο. Δεν γίνεται το ίδιο στην Ελλάδα με ρώτησε.
Όχι του απάντησα. Και ξέρεις γιατί; Γιατί αν στην Ελλάδα εφαρμοστεί αυτός ο νόμος, δεν θα υπάρχουν ελεύθεροι οπαδοί να παρακολουθούν τις ομάδες τους. Θα είναι όλοι με απαγόρευση εισόδου στους αγωνιστικούς χώρους και οι ομάδες θα παίζουν μπροστά σε άδειες κερκίδες.
Με κοροϊδεύεις, μου είπε πειραγμένα.
Δεν σε κοροϊδεύω του απαντάω, αλλά δεν μπορώ να βρω άλλη δικαιολογία που δεν εφαρμόζεται ο συγκεκριμένος νόμος στην Ελλάδα.
