Γράφει ο Σπύρος Σιδέρης / [email protected]
Συνηθίζεται στις μέρες των γιορτών να ανταλλάσουμε δώρα. Αγάπης ή υποχρέωσης δεν έχει σημασία, εσείς μπορείτε να τα πείτε όπως θέλετε. Όποιος όμως και να είναι ο λόγος για να την αγορά τους η όλη διαδικασία σου δίνει την ευκαιρία να χαρείς λίγες ώρες καταναλωτικής ψυχοθεραπείας.
Τα μαγαζιά, τουλάχιστον εκείνη την εποχή, πολύβουα, με τον κόσμο συνεπαρμένο από την διάθεση των γιορτών. Φιγούρες του Άη- Βασίλη κυριαρχούσαν παντού, ενώ τα χαμόγελα είχαν την τιμητική τους μόνιμα σταθμευμένα στα πρόσωπα των ανθρώπων. Μπορεί για τις γυναίκες, οι αγορές, να είναι μια ευχάριστη διαδικασία, για μένα πάντως είναι μια αγγαρεία που αν μπορούσα θα την απέφευγα. Έλα όμως που η αγάπη και η υποχρέωση για κάποιους φίλους δεν μου άφηναν άλλη επιλογή. Με τα πολλά και τα λίγα κατάφερα να πάρω τα αναγκαία για το ρεβεγιόν των Χριστουγέννων, με την κρυφή ελπίδα ότι θα άρεσαν οι επιλογές μου.
Το βράδυ της παραμονής έφτασε πολύ πιο γρήγορα και η ανταλλαγή των δώρων χάρισε χαμόγελα κι άπειρες ευχές. Κι επειδή τα δώρα εκεί, ανοίγονται πάντα μπροστά στους δωρίζοντες, άνοιξα και το πακέτο από το φιλικό ζευγάρι που με είχε καλέσει. Ένα υπέροχο πουλόβερ ήταν η επιλογή τους. Όταν όμως το φόρεσα είδα ότι το μέγεθος ήταν πιο μεγάλο από αυτό που φορούσα.
-Μην ανησυχείς μου λέει η οικοδέσποινα. Μπορείς να πας να το αλλάξεις και να πάρεις το μέγεθος που σου ταιριάζει.
Μου έδωσε την διεύθυνση του μαγαζιού και στην πρώτη ευκαιρία, θα πήγαινα να το αλλάξω. Η ευκαιρία δόθηκε λίγες μέρες μετά, όταν θα έπρεπε να κατέβω στο κέντρο του Λονδίνου για μια εκδήλωση. Πήρα μαζί μου το πουλόβερ και πριν πάω στην προκαθορισμένη από το πρόγραμμα μου εκδήλωση τρύπωσα στο μαγαζί, όπου θα άλλαζα το δώρο.
Πήγα στο ταμείο και ζήτησα από την υπάλληλο να με εξυπηρετήσει για την αλλαγή. Χτύπησε τον κωδικό, μου είπε την τιμή που έκανε και με πήγε στο σημείο που θα μπορούσα να βρω τα υπόλοιπα μεγέθη. Δεν άργησα να βρω αυτό που έψαχνα κι αφού το δοκίμασα, έριξα και μια ματιά στα υπόλοιπα πράγματα που υπήρχαν στα ράφια. Όμως η ώρα περνούσε κι έπρεπε να φύγω. Πήγα στο ταμείο έδωσα το πουλόβερ και το χαρτάκι της επιστροφής και περίμενα να μου το βάλει σε μια σακούλα για να φύγω.
-Συγνώμη κύριε, μου λέει η υπάλληλος, θα πρέπει να σας ενημερώσω ότι υπάρχει μια διαφορά στην τιμή.
-Μα πως υπάρχει διαφορά στην τιμή κυρία μου της ανταπάντησα έτοιμος να τσακωθώ μαζί της, το ίδιο πουλόβερ έφερα. Εδώ η τιμή εξαρτάται από το μέγεθος, είπα μέσα στα νεύρα.
Υπάρχει κύριε, μου λέει, γιατί από τις 26 Δεκεμβρίου άρχισαν οι εκπτώσεις και θα πρέπει να σας επιστρέψουμε είκοσι λίρες, από τη διαφορά. Θέλετε να πάρετε κάτι άλλο ή να σας επιστρέψουμε τα χρήματα;
Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Έσκυψα το κεφάλι από ντροπή που ετοιμάστηκα να τσακωθώ, πήρα ένα κασκόλ για να καλύψω το ποσό που περίσσευε κι έφυγα.
