Γράφει ο Σπύρος Σιδέρης / [email protected]
Η μελαγχολία των γιορτών, ιατρικά αποδεδειγμένη και τεκμηριωμένη, δεν θα μπορούσε να μη μου χτυπήσει την πόρτα. Ίσως να φταίει που δεν εκπληρώθηκε η προφητεία των Μάγιας, για την συντέλεια του κόσμου και μ΄ έπιασε μια μελαγχολία. Θα μου πείτε τώρα, τέτοια σκέφτεσαι μέρες γιορτής κι αγάπης; Μα ναι!!! Ξέρετε τι ωραία θα ήταν να είχε γίνει η συντέλεια και να μουν τώρα στον Παράδεισο; Άντε και στην Κόλαση δεν θα ταν χειρότερα απ’ ότι είναι εδώ σήμερα. Θα είχα το καζάνι μου, θα σιγόβραζα μια χαρά και δεν θα ξεπάγιαζα πάνω από τα κλειστά καλοριφέρ περιμένοντας το θαύμα να ανάψουν χωρίς πετρέλαιο.
Και μια που αναφέρθηκα στο θαύμα, όλοι σ΄αυτό δεν προσμένουμε εξάλλου, χωρίς να είμαστε εν εξάλλω; Ένα θαύμα για να πληρωθείς, ένα άλλο για να πληρώσεις τις δόσεις που τρέχουν, ίσως ακόμα ένα μεγαλύτερο και να κερδίσεις το δεκαπλό τζάκποτ του τζόκερ.
Από τότε που με θυμάμαι ένα θαύμα περιμένω για να μου αλλάξει τη ζωή. Πιτσιρικάς περίμενα το θαύμα να πάρω το παιχνίδι που επιθυμούσα. Μεγαλώνοντας περίμενα το θαύμα για να έχω την γυναίκα που μου άρεσε. Δουλεύοντας πλέον περίμενα τον μισθό και την θέση που θεωρούσα για μένα πρέπουσα. Και τώρα που παραμεγάλωσα περιμένω το θαύμα για να έχω δουλειά. Μισό αιώνα δηλαδή περιμένω ένα θαύμα που θα αλλάξει τη ζωή μου.
Έλα όμως που παρότι το μυαλό μου, κατά τα λεγόμενα του πατέρα μου, θα έπρεπε να είχε πήξει, εγώ επιμένω και εμμένω να περιμένω το θαύμα εκείνο που θα με κάνει να χαμογελάσω περισσότερο απ’ όσο χαμογελώ, να νιώσω πιο ελεύθερος από όσο είμαι τώρα, για να κάνω αυτά που θέλω. Όμως τι πραγματικά θέλω;
Έπαψα να ζητάω παιχνίδια εδώ και πολλά-πολλά χρόνια, αν και για να πω την αλήθεια έχω απωθημένο ακόμα ένα ηλεκτρικό τρενάκι, που να τρέχει γρήγορα, να αλλάζει γραμμές και να σταματάει στον ψεύτικο σταθμό που θα είναι ακουμπισμένος πάνω στο πάτωμα.
Οι γυναίκες από την άλλη, υπάρχουν σε αφθονία, αλλά τα ιερά δεσμά του γάμου σε κάνουν ευνούχο στο χαρέμι του Σουλεϊμάν του μεγαλοπρεπή. Το μόνο που έμεινε είναι τα μάτια, αλλά τώρα πια ούτε αυτά βοηθούν και τόσο να διακρίνεις το πραγματικά όμορφο από την επίστρωση σκευασμάτων που υπόσχονται την αιώνια νεότητα.
Όσο για το μισθό και την θέση, εδώ το θαύμα το κάνει η τρόικα, που αποφασίζει για το αν θα δουλέψω και πόσα θα πάρω. Το ζητούμενο βέβαια είναι να βρω μια θέση να τρουπώσω όπως έλεγε και ο Βουτσάς, σε μια υπέροχη ασπρόμαυρη ταινία.
Τι έμεινε τελικά να αποζητώ; Το θαύμα του δεκαπλού τζόκερ; Μπα δεν νομίζω. Το μόνο θαύμα που περιμένω να δω και γι αυτό ευελπιστώ είναι να δω πάλι το χαμόγελο στα πρόσωπα των ανθρώπων. Να νιώσω την αγάπη να ζεσταίνει τις σχέσεις μας χωρίς υστεροβουλία. Να αντικρύσω στα μάτια των ανθρώπων το χαμόγελο στην Ελπίδα. Αυτό το θαύμα περιμένω πλέον.
Καλές γιορτές να έχουμε!!! Χρόνια πολλά, με υγεία, ευτυχία, αγάπη και ελπίδα!!!
