Γράφει η Νένα Μυρωνίδου / [email protected]
Μπροστά μου μια λευκή σελίδα. Στην οθόνη μου μια μαύρη σελίδα. Αυτή η αντίθεση κάνει μια πολιτική συνουσία αντίθεσης, έξω από τα μέτρα του καλοκαιριού. Γιατί εκεί που νόμιζα πως το πιο σημαντικό επόμενο πράγμα θα είναι αν θα αντέξει η διχαλωτή σαγιοναρίτσα μου να την τρέχω τρεις μήνες, τώρα αρχίζω να ανησυχώ πόσο θα αντέχω να ισορροπώ στη σιωπή, ενώ όλοι κάνουν διαγωνισμό για το ποιος θα ακουστεί περισσότερο. Τρέμω μήπως έχω χάσει την αθωότητά μου, έτσι ξαφνικά μια νύχτα του Ιούνη.
Μια βδομάδα μετά την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, ακολούθησαν πολλές πράξεις… σεξουαλικού περιεχομένου, ασέλγειας στη δημοκρατία, τη λογική και τη συνεννόηση. Και μάλιστα σε συνδυασμό με την πανηγυρική διαδήλωση Ελεύθερων πνευμάτων-Ελεύθερων σωμάτων’. Πόσο pride υπάρχει στην πολιτική; Πόσο ελεύθεροι είμαστε σε μια εύπλαστη δημοκρατία, στη οποία δεν μπορεί να οριστεί η αυθαιρεσία, η κιτσιά, το πείσμα, οι μεγάλες δυνάμεις, ο εγωισμός, το δήθεν, η ευκαιρία για κανιβαλισμό, η υποκρισία, τα διάφανα όρια, οι διαπερατές συνειδήσεις και όλα αυτά με τα οποία μεγαλώσαμε και ο καθένας τα ορίζει όπως θέλει;
Σας μιλά μια ονειροπαρμένη που ενημερώνεται από απορία για το πού μπορεί να φτάσει το λέγειν και το πράττειν ορισμένων. Ότι δηλαδή βρήκαμε τη ευκαιρία να συνουσιάσουμε άκρως σεξιστικά κάθε αξιοπρέπεια πολιτεύματος και πολιτικής πραγματικότητας. Έτσι και αλλιώς αυτά τα δύο τα βρήκαν καλύτερα στο κρεβάτι παρά στον καναπέ. Ε, λοιπόν, εγώ δε θα πάψω να επιμένω, ότι όσα ρούχα και να αλλάξει ένας άνθρωπος θα έχουν το ίδιο στυλ. Και αυτή η δημοκρατία που παρελαύνει στην πασαρέλα της ιστορίας, αλλάζει και ρούχα και χτενίσματα και πάντα την κλαίμε για την κακογουστιά της εδώ και δεκαετίες.
Δε μ’ αρέσει να μιλάω συγκεκριμένα, για να επιτρέπω στον καθένα να καταλαβαίνει ό,τι θέλει, ό,τι έχει μέσα του. Ας μην αλλάξει κανένας πλευρό σε αυτό το κρεβάτι. Μάθαμε όλοι να κοιμόμαστε πλάτη με πλάτη μετά από κάθε σύγκρουση, και ίσως να είναι καλύτερα έτσι, μιας και τα χνώτα μας βρωμάνε όταν ενώνονται. Καλό ταξίδι σε μια άλλη δημοκρατία που έχουμε βάλει στο καράβι να φεύγει για διακοπές, και εμείς να είμαστε παρέα με εκείνη την τουρίστρια που ήρθε για νέες σεξουαλικές εμπειρίες και φεύγοντας θα μας αφήσει και τα λεφτά της.
Και μην αρνηθεί κανείς ότι αυτό που ποθούσαμε έγινε. Μια ξένη τουρίστρια πολιτική μάς χάλασε το γάμο με τα τολμηρά και απαιτητικά τερτίπια της. Ο κακός σύζυγος δεν είναι παρά μόνο ένα θύμα των περιστάσεων που αποκαλύφθηκε η τάση του να ξενοκοιτάζει. Τη μόδα αυτή δε θα τη βγάλουμε από το μυαλό κανενός, όσους τέτοιους μεγάλους εραστές κι αν αλλάξει η χώρα μας.
