Του Δημήτρη Συρμάτση / [email protected]
Όταν δεν μπορείς να υπερασπιστείς τον άνθρωπο που σου άλλαξε την μοίρα, τότε οφείλεις να αντιληφθείς ότι έχεις αποτύχει ολοκληρωτικά.
Δημιουργώντας θέμα από το πουθενά ο επίδοξος μελλοντικός αρχηγός της Δεξιάς καταφέρθηκε κατά του “αιωνίου εχθρού” για να χαϊδέψει αυτιά. Γιατί το κακό δεν είναι στο ότι ο Βορίδης και ο Άδωνις το υποστηρίζουν αλλά στους χιλιάδες συνέδρους που έλεγαν “πες τα Χρυσόστομε”.
Αυτό όμως που σε βγάζει έξω από τα ρούχα σου είναι η αντίδραση των ΠΑΣΟΚΩΝ. Έρμαια του δόγματος “σώζω την πατρίδα” προσπαθούν να υποστηρίξουν τον άνθρωπο που ευθύνεται για την πολιτική τους ύπαρξη “με το σεις και με το σας”.
Τους ποδοπατουν την Ιστορία τους και αυτοί αντιτεινουν τα “κατορθώματα” του παιδιού με το τσεκούρι και βάζουν στον ίδιο ντορβα και στο ίδιο μέγεθος τους δύο πολιτικούς. Τραγικό …
Αλλά βέβαια τόσα χρόνια έγινε ιδεολογική μάχη στο ΠΑΣΟΚ για να ξεχωρίσουν οι “πραγματιστες – μεταρρυθμιστές – εκσυγχρονιστές ” από τους “παλαιοπολιτικους – οραματιστές – κοινωνιστες”. Πάλευαν να πείσουν τον κόσμο ότι σημασία έχει να είσαι καλός διαχειριστής, να τον ενδιαφέρουν τα οικονομοτεχνικα στοιχεία σε έναν πολιτικό και όχι οι αξίες, η διορατικότητα και η παραγωγή πολιτικής.
Το ΠΑΣΟΚ κατάντησε “λίγο” να υπερασπιστεί ακόμα και τον ιδρυτή του. Πως μπορεί να συμβάλλει στην διάσωση του τόπου;
ΥΓ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου προφανώς και άφησε οικονομικό άνοιγμα στην θητεία του. Αλλά αυτό συμβαίνει όταν αλλάζεις την δομή μιας κοινωνίας, όταν εφαρμόζεις την ισονομία και τις ίσες ευκαιρίες στην πράξη και όταν αφήνεις λαμόγια πρασινοφορουρους να διαχειριστούν τα λεφτά που μοιρασες στον λαό.
Αυτό όμως απέχει έτη φωτός από το να κατηγορείς τον θεμελιωτη της Δημοκρατίας στην καθημερινότητα της χώρας ότι την κατέστρεψε.
