Γράφει η Ζωή Λυσαρίδου
- Να πούμε ένα τραγούδι μαμά;
- Να πούμε!… Ήταν ένα μι-κρό καράβι, ήταν ενά μι-κρό καράβι, που…
- Όχι! Όχι αυτό!
- Καλά… να πούμε τη γατούλα;… Μια φορά κι ενάν καιρό, τσα-τσα-τσα, πήγε…
- Όχι! Ούτε αυτό!
- Ε πες εσύ ένα!… Ποιο θες να πούμε;
- Εκείνο με την κυρία που φορούσε κάτι βραχιόλια;
- Α! Κατάλαβα! Τη Γερακίνα λες!
- Όχι! Δεν τη λένε έτσι!
- Πώς! Άκου… Κί-νη-σε… η Γε-ρα-κί-να…για νε-ρό…
- Δεν κατάλαβες ρε μαμά!… Δεν την λένε Γερακίνα…
- …ντρουμ, ντρουμ, ντρουμ, τα βραχιόλια της βροντούν…
- Έτσι τη λένε!!!
- Τι εννοείς παιδι μου;
- Η Βροντούν είναι! Όχι η Γερακίνα. Είναι τα βροχιόλια της… Βροντούν!
- Αγάπη μου το “βροντούν” δεν είναι όνομα. Είναι τα βραχιόλια της Γερακίνας που όπως περπατάει και χοροπηδάει αυτά κάνουν θόρυβο, δηλαδή βροντούν! Κατάλαβες;
- Ναι μαμά κατάλαβα… και μετά τι έγινε;
- Η Γερακίνα έσκυψε να πάρει νερό από το πηγάδι, δεν πρόσεξε και έπεσε μέσα και φώναζε.
Συνειδητοποιεί κανείς ότι τα πιο διαδεδομένα, χαρούμενα, “παιδικά” τραγουδάκια αποτυπώνουν στην πραγματικότητα τις πιο τραγικές ιστορίες, ενώ πλαισιώνονται από ζωηρές, ευχάριστες μελωδίες.
Μία από τις πιο γνωστές ιστορίες είναι αυτή που περιγράφεται στο διαχρονικό τραγούδι – λάχνισμα “Ήταν ένα μικρό καράβι”, του οποίου οι στίχοι κυριολεκτούν, καθώς σε όποιον έπεφτε ο κλήρος πράγματι φαγωνόταν (http://www.mixanitouxronou.gr/na-doume-pios-pios-pios-tha-fagothi-i-makavria-istoria-kanivalismou-piso-apo-to-pediko-tragoudi-itan-ena-mikro-karavi/).
Η ιστορία της Γερακίνας είναι επίσης μία πραγματική, δραματική ιστορία. Η όμορφη Γερακίνα ανυπομονουσε να παντρευτεί τον καλό της, τον αγαπημένο της Τριαντάφυλλο. Μία μέρα πηγαίνει, όλο χαρά, να πάρει νερό από το πηγάδι. Όμως δεν προσέχει και πέφτει μέσα. Οι φωνές τις γίνονται αντιληπτές από τους συγχωριανούς της και απο τον καλό της, οι οποίοι όμως δεν καταφέρνουν να τη σώσουν. Η γλυκιά Γερακίνα ξεψυχά στο πηγάδι και μαζί της σβήνει και ο ανεκπλήρωτος έρωτας των δύο νέων. Λίγους μήνες αργότερα πεθαίνει από τη θλίψη του και ο Τριαντάφυλλος (http://www.dimosvisaltias.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=231&Itemid=250).
Κι όμως με πόση χαρά τραγουδάμε και μεταφέρουμε από γενιά σε γενιά αυτά τα τραγούδια. Απόδειξη πως τα πιο σκληρά γεγονότα μπορούν να ειπωθούν με τον πιο ανώδυνο – μάλιστα ευχάριστο – τρόπο.
- …ντρουμ, ντρουμ, ντρουμ… τα βραχιόλια της βροντούν…
- Μαμά; Τελικά την Βροντούν ποιος την έβγαλε από το πηγάδι;
