Γράφει η Ελένη Καρλιγκιώτη / [email protected]
Ανταμοιβή· όρος συναλλαγής μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών· η συμφωνημένη οικονομική αμοιβή που λαμβάνει κάποιος ως αναγνώριση της εργασίας του. Το νόμισμα της ανταμοιβής έχει δύο πλευρές και οι οικονομικές απολαβές της δουλειάς μας είναι η μια πλευρά· η άλλη πλευρά είναι η ηθική ανταμοιβή, εξίσου σπουδαία αλλά δυστυχώς απούσα στις καθημερινές συναλλαγές, στην παραγωγική διαδικασία, στην επίτευξη στόχων και αποτελεσμάτων.
Η διαδικασία της ανταμοιβής αρχίζει πολύ νωρίς για όλους μας, από τις πρώτες τάξεις του σχολείου, όταν κάθε σκαλοπάτι προόδου συνοδεύονταν με ηθική ανταμοιβή από τον δάσκαλο και του γονείς. Και αν το «μπράβο» ακολουθούσε ένα δώρο των γονιών, ένα κουτί Lego, γνωρίζαμε πολύ καλά ότι για να το κερδίσει κανείς πρέπει να προσπαθεί διαρκώς και αδιαλείπτως. Αυτό που δεν φανταζόμασταν σε εκείνη την ηλικία είναι ότι, μεγαλώνοντας η διαρκής προσπάθεια δεν θα επιβραβεύονταν πάντα με το μπράβο, την αποδοχή ή την αναγνώριση της δουλειάς μας. Αντιθέτως παρατηρεί κανείς ότι, όσο μεγαλώνει τόσο πιο σπάνια επιβραβεύεται για την εργασία και την προσφορά του. Παρόλο που η επιβράβευση, το μπράβο δεν κοστίζει, δεν κάνει πιο ελαφρύ το πορτοφόλι κανενός, ακούγεται όμως δύσκολα και σπάνια. Το μπράβο ανήκει στην επιβράβευση που λέγεται με φειδώ, θαρρείς και φορολογείται όποιος το αναφέρει..
Στην ίδια ακριβώς κατηγορία, στις λέξεις που λέγονται με τσιγκουνιά, σε αυτές που υπάρχουν ως λήμμα στο λεξικό και προστατεύονται για την σπανιότητα τους, ανήκει και το «ευχαριστώ» . Είτε ως συνδετικός κρίκος της ομάδας, είτε ως εργαλείο συνεργασίας, αντί να επιβραβεύει και να ανατροφοδοτεί την ομάδα, αναλαμβάνει ρόλο φιλικής συμμετοχής στις συνεργασίες.
Θα έλεγε κανείς ότι, μέσα στο γενικότερο κλίμα της εποχής και της «υποχρεωτικής οικονομίας» που καλούμαστε να κάνουμε, θεωρήσαμε ότι πρέπει να είμαστε φειδωλοί με την επιβράβευση, τα μπράβο και τα ευχαριστώ, ξεχνώντας, βέβαια, ότι ορισμένες φορές η ηθική ικανοποίηση αποτελεί κινητήρια δύναμη για την προσπάθεια, την πρόοδο και την επίτευξη στόχων. Από τον δάσκαλο μέσα στην τάξη έως τον προϊστάμενο και εκείνους που καθοδηγούν μια ομάδα, το έργο τους και η εδραίωση της θέση τους δεν εξαρτάται μόνο από τις ικανότητες και τις αποφάσεις τους αλλά από το πόσο στηρίζουν και εμψυχώνουν την ομάδα για την κατάκτηση των στόχων τους.
Και αν ο θυμόσοφος λαός υποστηρίζει ότι, εκείνος που είναι τσιγκούνης με τα λεφτά είναι και με τα αισθήματα, στην περίπτωση μας δεν ισχύει κάτι τέτοιο· ας είναι συγκρατημένοι στα μεγάλα λόγια και τις υποσχέσεις, στα μπράβο και στα ευχαριστώ δεν χωράνε τσιγκουνιές!
