Τελειώστε το αστείο!

Γράφει ο Γιώργος Φραδελάκης ([email protected])

Η διαιτητολαγνεία μπορεί να συγκαταλέγεται στα εθνικά σπορ των Ελλήνων, ωστόσο και τα ερείσματα που παίρνουμε σε… ημερησία διάταξη, οδηγούν στο ρητό, «θέλεις να αγιάσεις και δεν σε αφήνουν». Αφορμές δόθηκαν σε ακόμα μία αγωνιστική, για να μην ασχοληθούμε με αυτό καθ’ αυτό το αγωνιστικό μέρος της, με το παιχνίδι φυσικά του Άρη στο ΟΑΚΑ να είναι εκείνο που τραβάει τα βλέμματα.

Από… Μακεδονομάχους μπορεί να έχουμε χορτάσει τα τελευταία χρόνια, ωστόσο αυτό που συμβαίνει με τις ομάδες της Θεσσαλονίκης, όταν «κατηφορίζουν» για το λεκανοπέδιο αντιμετωπίζοντας τις ομάδες του ΠΟΚ, έχει μάλλον καταντήσει κουραστικό. Το βράδυ της Κυριακής ήταν ο Άρης, πιο πριν ο ΠΑΟΚ, παλαιότερα ο Ηρακλής και η ιστορία περιστρέφεται συνεχώς γύρω από τον ίδιο άξονα.

Οι «κίτρινοι» κόντρα σε όλα τα προγνωστικά όχι μόνο έπαιξαν στα ίσια τον Παναθηναϊκό, αλλά αν δεν υπήρχαν και οι… έξωθεν χείρες βοηθείας -προς τους γηπεδούχους βεβαίως- θα μπορούσαν κάλλιστα να φύγουν με ένα τεράστιο διπλό στις αποσκευές τους. Αυτό τελικά δεν συνέβη, καθώς «αποφασίστηκε» για ακόμα μία φορά ότι ο… μεγάλος δεν θα πρέπει να υποστεί ακόμα ένα πλήγμα, στα πολλά είναι η αλήθεια που έχει δεχτεί φέτος και να βυθιστεί ακόμα περισσότερο.

Έχει την σημασία του άλλωστε και ο χρόνος που δόθηκε το ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ πέναλτι στον Σισοκό, αφού τα λεπτά κυλούσαν, υπέρ φυσικά του Άρη, που έδειχνε να κρατάει εύκολα την ισοπαλία και ο Καλογερόπουλος «ετσιθελικά» αποφάσισε πως η ομάδα με τα πράσινα θα πρέπει να πάρει τους τρεις βαθμούς, έστω και αν σε καμία των περιπτώσεων δεν τους άξιζε.

Και φυσικά για εκείνους που θα τρέξουν να θυμίσουν την φάση που είχε προηγηθεί με το «φράγμα» στον Χριστοδουλόπουλο και το πέναλτι στο οποίο υποπίπτει ο Πουλίδο και το οποίο κακώς δεν δόθηκε υπάρχει απάντηση και με λίγη σκέψη πέρα από το αυτονόητο, εύκολα μπορούμε να την πάρουμε. Ναι, όντως επρόκειτο για μία λάθος απόφαση του Καλογερόπουλου αλλά ο νόμος ότι ένα λάθος, «διορθώνεται» πάντα με ένα λάθος, είναι μία αστεία ελληνική πατέντα, που ως επί το πλείστον ευνοεί πάντα τους «μεγάλους», που… τυγχάνει να κατοικοεδρεύουν στο πρωτεύουσα.

Φοβήθηκε τις… ανακοινώσεις που θα ακολουθούσαν, «έπρεπε» για κάποιο λόγο που μόνο αυτός και… μερικοί ακόμα ξέρει, να δοθεί παράταση ζωής στον μελλοθάνατο; Είναι κάτι που μόνο ο Καλογερόπουλος και το συνάφι του γνωρίζουν. Το ίδιο φυσικά θα λέγαμε αν έπαιζε και ο Άρης με οποιαδήποτε «μικρή» ή «μικρομεσαία» ομάδα του πρωταθλήματος και συνέβαινε κάτι ανάλογο.

Τουλάχιστον αυτή την φορά υπήρχε ένας Γιαννιώτας, για να μετατρέψει σε… κηδεία, την πλάκα που πήγαν να στήσουν σε αυτόν και την ομάδα του. Και πόνεσε, πόνεσε πολύ. Όχι όμως περισσότερο από όσο όταν ξέρεις ότι σε κάθε τέτοια ανάλογη περίπτωση πηγαίνεις σαν το πρόβατο προ της σφαγής του…