Τον τελευταίο καιρό υπάρχει ένα πολύ περίεργο σκηνικό στο πολιτιστικό τοπίο της Θεσσαλονίκης.
Από τη μια φορείς όπως το ΚΘΒΕ αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα λόγω της μη -ή καθυστερημένης- εκταμίευσης της κρατικής επιχορήγησης, άλλοι όπως το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης κλείνουν λόγω οικονομικών προβλημάτων, το Κέντρο ΝΟΗΣΙΣ έχει ήδη εκπέμψει mayday με ημερομηνία λήξης 16 Αυγούστου, ενώ οι υπόλοιποι φορείς βρίσκονται επίσης σε οριακό σημείο, εν πολλοίς λόγω της στάσης πληρωμών που έχει κηρύξει το κράτος εδώ και 6 μήνες.
Από την άλλη, υπάρχει μια αδιάφορη αντιμετώπιση από την πλευρά του υπουργείου Πολιτισμού. Μια αίσθηση που μεταφέρουν όλοι όσοι έχουν έρθει σε επαφή με τον αρμόδιο υπουργό τους τελευταίους μήνες ή με άλλους αρμόδιους υπουργούς της κυβέρνησης.
Θα πει κανείς ότι το πρόβλημα είναι γενικό. Προβλήματα υποχρηματοδότησης αντιμετωπίζει όλη η χώρα, ο πολιτισμός της Θεσαλονίκης μας μάρανε;
Σωστό, καταρχήν. Αλλά αυτό τι σημαίνει; Ότι μπορεί ο αρμόδιος υπουργός να αδρανεί χωρίς να δίνει λόγο; Ότι αποδεχόμαστε ως φυσιολογικό το γεγονός ότι διευθυντές, όπως ο Βούρος και ο Κοντονικολάου, χτυπούν καμπανάκι κινδύνου αλλά δεν κουνιέται φύλλο;
Είναι ένα ερώτημα προφανώς τι κάνουμε τώρα που η χώρα έχει περάσει από το επίπεδο κρίσης στην πιθανότητα grexit. Ένα ερώτημα που θα πρέπει να το απαντήσουν ταχύτατα, δηλαδή έγκαιρα, οι αρμόδιοι. Πριν είναι αργά και καταρρεύσουν όλα, σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Ένα ερώτημα που έχει μια προφανή καταφατική απάντηση σε σχέση με την επιβίωση.
Ίσως εάν υπήρχε μια στρατηγική πολιτισμού και σύνδεσής του με την τοπική οικονομία (π.χ. με τον τουρισμό) το ενδιαφέρον θα ήταν διαφορετικό.
Βεβαίως είναι και κάτι άλλο που πρέπει να το πούμε. Η Θεσσαλονίκη αντμετωπίζει ξανά την αδιαφορία του ανέκαθεν συγκεντρωτικού κέντρου. Μια αδιαφορία για πολλούς ύποπτη. Το λένε συνδικαλιστές, το λένε άνθρωποι του πολιτισμού, στα κλειστά μικρόφωνα: η Αθήνα είναι έτοιμη να θυσιάσει τη Θεσσαλονίκη στο βωμό των μνημονίων. Των μνημονιακών περικοπών.
Δεν ξέρουμε αν είναι έτσι. Το κακό σενάριο όμως μπορούν να το συντηρούν στο εξής όλα τα “συμφραζόμενα” (οι προγραμματικές δηλώσεις του κ. Ξυδάκη που μίλησαν μόνο για φορείς της Αθήνας, η μη τοποθέτηση έστω διοικήσεων σε ΝΟΗΣΙΣ και ΚΘΒΕ επί πολλούς μήνες, η έλλειψη επικοινωνίας που καταγγέλλεται επισήμως από τους δύο διευθυντές και όχι μόνο).
Στο χέρι των υπουργών είναι να ανατρέψουν το σενάριο, να το διαψεύσουν έμπρακτα. Αλλά και στο δικό μας, μέχρι τότε, να αντιδράσουμε. Για να στηρίξουμε τους πολιτιστικούς πυλώνες της Θεσσαλονίκης. Τίποτε άλλο.
Γ.Κ.
