Γράφει ο Σωτήρης Τζιμούρτας / Πολιτικός Επιστήμονας / [email protected]
Κάποτε σε αυτή την κωλο-ήπειρο θα πρέπει εκτός απ’ το να ρωτάμε πως έγιναν τα χρέη κάποιων χωρών, να ρωτάμε και πως έγινε ο πλούτος κάποιων άλλων. Και κυρίως ποιοι κέρδισαν από το αλισβερίσι αυτό. Γιατί τα γαμησιάτικα καλούνται να τα πληρώσουν οι κοινωνίες και οι πολίτες, ενώ απ’ το πάρτυ επωφελήθηκαν πολυεθνικές και τσιράκια τους.
Πως μπήκαμε στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ); Μπήκαμε για την ισχυρή και δυναμική οικονομία μας; Μπήκαμε για την βαριά βιομηχανία μας; Μπήκαμε για την οπλική υπεροχή μας; ή μπήκαμε με πολιτική απόφαση της Γερμανίας του Σρέντερ και του Κλίντον, με προίκα 1,5 τρις δραχμές εξοπλιστικά προγράμματα προς τις Γερμανικές εταιρίες όπλων, με προίκα προς τις Γερμανικές κατασκευαστικές εταιρίες που έχτισαν τον Ελ. Βενιζέλος, την Αττική οδό με υπερκοστολογήσεις, την Εγνατία οδό με υπερκοστολογήσεις κ.α., με 1 δις ευρώ ΜΟΝΟ για το C4I το αμυντικό σύστημα των Ολυμπιακών αγώνων, με την SIEMENS αποκλειστικό προμηθευτή στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, στο ΜΕΤΡΟ και σε κάθε δημόσιο λογισμικό σύστημα, με πάγια πενταετή παραχώρηση 50 δις ευρώ προς την Goldman Sachs σε swap τα οποία γύρισαν εντόκως 100;
Μας ΕΒΑΛΑΝ στο ευρώ και μας υποχρέωσαν σε αντάλλαγμα να αγοράζουμε από αυτούς, αγορές που η αξία τους βγαίνει 2 φορές το χρέος μας. Την μια φορά την έχουμε ήδη πληρώσει σε πανωτόκια την δεκαετία που μας πέρασε και τώρα που η κρίση μας έφερε σε δυσκολία, μας ζητάνε την δεύτερη σε είδος – δηλαδή σε υποθαλάσσιο πλούτο, σε δυστυχία, σε φτώχια, σε ήλιο, σε γη κλπ Και τελικά ποιος είναι πιο επικίνδυνος λαϊκισμός, ο πατριωτικός και κοινωνικός ή ο συστημικός και οικονομικός;
Να τελειώνει λοιπόν ο λαϊκισμός υπέρ του κεφαλαίου. Η οικονομία δεν είναι ένα αφηρημένο απρόσωπο φάντασμα. Έχει κερδισμένους και χαμένους. Όποιος λοιπόν σε αυτή την αντιπαράθεση παίρνει το μέρος των κερδισμένων (Funds, οίκοι αξιολόγησης, πολυεθνικές), έναντι των χαμένων (πολίτες, εργαζόμενοι, άνθρωποι) τότε ΕΙΤΕ είναι υπερβολικά ηλίθιος, ΕΙΤΕ είναι υπερβολικά λαμόγιο που τρώει τα κοκαλάκια που του πετάνε και πιπιλίζει την προπαγάνδα τους. Έτσι απαντάω εγώ σε αυτές τις νέο-γιάπικες ρητορείες που προέρχονται από άτομα που εξέθρεψαν το θηρίο της λαμογιάς, που κουνούσαν σημαιάκια υπέρ του Άκη και του κάθε Άκη του δικομματισμού και τώρα κάνει πως δεν τους ξέρει κουνώντας ταυτόχρονα το δάχτυλο της δήθεν ευθύνης.
αυτό πρέπει να πάει σε κάθε ελληνικό σπίτι!
εύγε!