Γράφει ο Γιώργος Φραδελάκης/[email protected]
Ο Γιάννης Πουλόπουλος το είχε πει κάποτε, ότι και για τους μεν και για τους δε, οι «μοίρες με απονιά, πάντα τους δέρνουν….». Στην περίπτωση Παναθηναϊκού-Ομπράντοβιτς, μπορεί ο Σέρβος να την… γλιτώσει τελικά από τη μοίρα, για τους «πράσινους», ωστόσο, τα μέχρι στιγμής δεδομένα, μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι. Κι ας λένε όλοι ότι ο τόπος χρειάζεται νέους ανθρώπους για να προχωρήσει μπροστά, ίσως αυτή η περίπτωση να είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Όπως πολύ σοφά εξάλλου λέει ο λαός μας, τους συγγενείς δεν τους διαλέγεις, σε διαλέγουν. Έτσι είναι λοιπόν, φυσικά και δεν έχει κανείς την απαίτηση όταν έχεις «πατήσει» τα 80 να συνεχίζεις στην καθημερινή τριβή μίας ομάδας και αναφερόμαστε στον Παύλο Γιαννακόπουλο, από την άλλη ωστόσο, όταν αποφασίζει να βάλεις το γιο σου Δημήτρη, γνωστό και ως… «Τράκη» και βλέπεις με το «καλημέρα» τέτοια γεγονότα, τότε πώς αλήθεια μπορείς να είσαι αισιόδοξος για τη συνέχεια.
«Ιt’s all about respect» είχε δηλώσει με νόημα ο Σέρβος προπονητής και αυτό ήταν, όπως φάνηκε, που τον έφερε έπειτα από 13 απόλυτα επιτυχημένα χρόνια, μακριά από τον πάγκο του Παναθηναϊκού. Είχε αποδείξει εξάλλου ότι προτεραιότητά του δεν είναι τα χρήματα, θα μπορούσε χρόνια τώρα να βρει συμβόλαια με χρήματα τουλάχιστον διπλάσια από αυτά που του προσέφεραν οι αφοι Γιαννακόπουλοι. Αλλά είπαμε, τα πάντα είναι θέμα σεβασμού και το… νεότερο μέλος της οικογένειας έδειξε από το ξεκίνημα κιόλας ότι μάλλον υστερεί στο συγκεκριμένο τομέα.
Όποιος άλλωστε κι αν είναι ο αντικαταστάτης του Σέρβου, είναι δεδομένο ότι δεν πρόκειται ούτε Ομπράντοβιτς να γίνει αλλά ούτε και να φτάσει κάποια στιγμή τα κατορθώματά του. Το θέμα όμως είπαμε ότι δεν είναι γι΄αυτούς που φεύγουν. Εκείνοι ούτως ή άλλως, κάπου, κάπως θα βρουν το δρόμο τους.
Το ζουμί πλέον φαίνεται να είναι σ΄αυτούς που μένουν, γιατί με όσα και μόνο έχουν φανεί ως τώρα, με την πιθανότητα βέβαια να διαψευστούμε στη συνέχεια να είναι πάντα ορατή, φαίνεται ότι: «στο σπαραγμό τους, κάνουν κουράγιο και προσευχή…», έτσι είχε πει ο Πουλόπουλος και μοιάζει σίγουρο ότι θα χρειαστούν και το κουράγιο, αλλά και η προσευχή…
