Οι δημοσιογράφοι απεργούν και αγωνίζονται ίσως στην πιο σημαντική μάχη τους, που αφορά όχι μόνο την ύπαρξή τους, αλλά και την ίδια την ουσία της δημοκρατίας και της ελευθερίας της έκφρασης.
Απεργούν γιατί με το νέο (αντι)ασφαλιστικό καταργείται ο κύριος πόρος των ταμείων του, διαλύοντάς τα. Τα ταμεία των δημοσιογράφων ποτέ δεν πήραν ένα ευρώ δημόσιου χρήματος, αντιθέτως τώρα ληστεύονταιτα αποθεματικά τους (900 εκατομμύρια ευρώ!) που μπαίνουν στη χοάνη του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης για να καλύψουν αλλότριες τρύπες κακοδιαχείρισης και διαφθοράς.
Έτσι το 20% του κοινωνικού πόρου που προβλεπόταν από τις διαφημίσεις, τώρα θα γίνει μια τριμερής χρηματοδότηση που από τη μια θα επιβαρύνει το δημόσιο και από την άλλη θα αυξήσει το κόστος του εργαζόμενου καθιστώντας τον ακριβό για τους εργοδότες.
Γιατί η κυβέρνηση επέλεξε αυτόν τον ανορθόδοξο τρόπο αντί να ακολουθήσει ένα υγιές αυτοχρηματοδοτούμενο παράδειγμα;
- Πρώτα απ’ όλα για να ανακατέψει την τράπουλα και να δημιουργήσει νέα δεδομένα (και νέους παίκτες) στο χώρο του Τύπου (σβήνοντας πιθανώς παλιά συγκροτήματα). Δεν είναι τυχαίο το ότι αν και ο νόμος θα εφαρμοστεί από το 2017 η κατάργηση του αγγελιοσήμου γίνεται αμέσως με την ψήφιση!
- Ύστερα να… εξαθλιώσει τον δημοσιογραφικό κόσμο που θα ψάχνει με το κυάλι μια εργασία, συνήθως «μαύρη» και άθλια αμειβόμενη, οπότε θα εξαφανίζονται σταδιακά οι ενοχλητικές φωνές. Φυσικά τα λεφτά των ταμείων των δημοσιογράφων (και των μηχανικών) μια χαρά θα καλύψουν τις άπειρες τρύπες του χαοτικού νέου φορέα τους πρώτους μήνες…
- Τελευταίο, αλλά όχι ελάχιστο, μέχρι και μια μέρα πριν την απόφαση για το νέο νομοσχέδιο η κυβέρνηση κορόιδευε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των δημοσιογράφων, με τις οποίες συνομιλούσε από το περασμένο φθινόπωρο…
Εξαθλιωμένοι δημοσιογράφοι κάνουν μια εξαρτημένη δημοσιογραφία. Και μια εξαρτημένη δημοσιογραφία είναι μια αγιάτρευτη πληγή για τη δημοκρατία!
TF
