Γράφει ο Γιάννης Κεσσόπουλος
Ακούω σήμερα να μιλούν όλοι για το Μάτι και ότι δεν έγινε τίποτε επί ένα χρόνο μετά την τραγωδία -η οποία σημειωτέον δεν έχει μόνο 108 νεκρούς αλλά και αρκετές δεκάδες εγκαυματίες που η ζωή τους άλλαξε για πάντα μετά την περσινή πυρκαγιά και κανείς μας δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση τους.
Συμπτωματικά πέρασα χθες από τη Βρίσα, ένα όμορφο χωριό της Λέσβου, που τον Ιούνιο του 2017 χτυπήθηκε από σεισμό, με μια γυναίκα νεκρή και πολλούς άστεγους. Το χωριό είναι ερειπωμένο και ερημωμένο. Μαθαίνω ότι το κράτος επί δύο χρόνια είναι απόν από τη Βρίσα. Θα μου πεις εδώ το Μάτι είναι δίπλα στην Αθήνα και το κράτος πουθενά, θα ήταν παρόν στη Βρίσα που είναι στην άκρη της Ελλάδος, δέκα ώρες με το καράβι από τον Πειραιά; Who cares???
Αν λοιπόν σήμερα είναι αυτονόητες οι αναφορές του πρωθυπουργού στο Μάτι και τι θα κάνει το κράτος για τους ανθρώπους εκεί, θα θεωρούσα πολιτικά ευρηματική αλλά και εξόχως ουσιαστική μια αναφορά στη Βρίσα. Και σε όποια άλλη περιοχή είναι σε τέτοια κατάσταση. Θα ήταν η μαγκιά.
ΥΓ Οι φωτογραφίες δεν είναι αρχείου, δυστυχώς είναι φρέσκιες.
