Γράφει η Ξανθούλα Μπούσιου/ [email protected]
Είναι η εποχή τέτοια που έχει μειώσει εντυπωσιακά τα όρια ανοχής και αντοχής μας, οκ. Είναι όμως υποκριτικό να κατηγορούμε τους άλλους για κάτι που και εμείς θα είχαμε ενδοιασμούς να το κάνουμε και θα προσπαθούσαμε να το αποφύγουμε. Γιατί, ας μην κρυβόμαστε πια πίσω από το δάχτυλο μας, ποιος μπαίνει σε μια σχέση χωρίς μυστικά του παρελθόντος και ανεπίλυτες εκκρεμότητες; Και αν όλα αποκαλυφθούν, ποιος δεν αισθάνεται κολλημένος στην γωνία και πολύ άσχημα; Αλλά στην τελική, είμαι εγώ η αθώα περιστερά που θα ρίξω πρώτη την πέτρα;
Η κυβερνητική σχέση Σαμαρά-Βενιζέλου δεν διαφέρει από τις υπόλοιπες κοινές δικές μας σχέσεις, παρά μόνο στις λεπτομέρειες: εμείς κάνουμε σεξ, αυτοί κυβερνούν. Και τα δυο αφορούν παιχνίδια εξουσίας, και τα δυο μπορεί να φέρουν απόλαυση. Όπως εσύ και εγώ, για κάποια πράγματα που έκαναν είναι περήφανοι, για κάποια άλλα όχι και τόσο: και έχουν συμβιβαστεί, και έχουν σμπαραλιάσει κόκκινες γραμμές, και έχουν κάνει πράγματα που είχαν πει ότι ποτέ δεν θα κάνουν, αναγκάστηκαν να υπογράψουν μνημόνια συνεργασίας για να κρατήσουν βιώσιμη και ζωντανή μια σχέση.
Όπως εσύ και εγώ, έτσι και οι 2 εταίροι έχουν το παρελθόν τους, δεν βγήκαν τώρα από το γραφείο τους. Το οποίο, όπως καλά ξέρεις, δεν βγαίνεις ποτέ να το διαφημίσεις στην καινούργια σου σχέση, τουναντίον, δεν αναφέρεσαι ποτέ σε αυτό για ευνόητους λόγους. Μπορεί να πληγώσεις, μπορεί να προσβάλεις, μπορεί να εκθέσεις και εμπλέξεις ανθρώπους ή και αριθμούς που τότε μπορεί να κάτι να σημαίνανε. Τώρα απλά δεν σε ενδιαφέρουν. Και δεν θα έπρεπε να ενδιαφέρουν ούτε την τωρινή σχέση σου.
Το κάρμα όμως είναι ανελέητο και λογαριασμοί του παρελθόντος που δεν έχεις κλείσει, θα σου ξαναχτυπήσουν την πόρτα. Ένα μήνυμα που δεν έσβησες, μια φωτογραφία, ένα ξεχασμένο souvenir από κάποιες διακοπές, stickακι ξεχασμένο στην μολυβοθήκη του γραφείου σου…Το χειρότερο βέβαια που μπορεί να σε βρει είναι μια ξεχασμένη λίστα όπως από πρώτο χέρι καταλαβαίνει ο Βενιζέλος.
Μια λίστα, όποιο όνομα και αν της δώσεις (Μπάμπης, για -ψώνια, Λαγκάρντ) μπορεί να σμπαραλιάσει μια καινούργια σχέση που ακόμη δεν έχει δοκιμαστεί, που ακόμη κρατά εγωισμούς και άμυνες και που είναι ευάλωτη στην αμφιβολία. Γιατί περιέχει δυο πολύ εύκολα παρεξηγήσιμα στοιχεία: ανδρικά ονόματα και αριθμούς. Και το μυαλό του νεόκοπου συντρόφου που ακόμη δεν ξέρει αν μπορεί να σε εμπιστευτεί και κυκλοφορεί ως εν δυνάμει κερατάς, θα πάει κατευθείαν στο κακό: όλους αυτούς τους ξέρει; Πόσο καλά; Όσο δείχνουν οι αριθμοί από δίπλα; ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ;
Το μυαλό ενός νεόκοπου πολιτικού συντρόφου θα πάει επίσης στο κακό: όλους αυτούς τους ξέρει; Και θέλει να τους συγκαλύψει; Ή να τους εκβιάσει για να τον χρηματοδοτούν; ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ;
Χειρότερο και από αυτό είναι ότι κυκλοφορεί μια προκατάληψη και μια ιδεολοψία κοινή τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους πολιτικούς: ότι παραποιούν τον αριθμό των ανδρών με τους οποίους «νταραβερίζονταν» στο παρελθόν, συνήθως προς το λιγότερο
Το χείριστο είναι ότι οι πιο σημαντικοί «σβήνονται» πάντα από τέτοιους είδους λίστες γιατί είναι μνήμες…ανεκτίμητες!
Και στις δυο περιπτώσεις επίσης οι κάτοχοι της λίστας θα χαρακτηριστούν για πουτανιά: για όσα έκαναν και για όσα δυνητικά θα κάνουν.
Και άντε εσύ να αποδείξεις ότι όλα αυτά είναι σκορ μπιρίμπας…
