Το νέο talk of the town για τους φιλότεχνους έχει γίνει το τελευταίο διάστημα η «Chalkos Gallery» και όχι άδικα. Σημειώνει μια έντονη δραστηριότητα ενώ μια πρωτοποριακή δράση με «βαριά» υπογραφή προσελκύει συνεχώς νέο κόσμο! Ο Κώστας Παρχαρίδης παρατηρεί και εξηγεί.
Από τις 14/12 φιλοξενείται στην «ChalkosGallery» έκθεση ζωγραφικής με πορτρέτα του Κωνσταντίνου Κερεστετζή ο οποίος έχει μια πολύ σημαντική πορεία με σταθερή αναφορά στο ανθρώπινο πρόσωπο
Ο Κωνσταντίνος Κερεστετζής είναι ένας ξεχωριστός και μεγάλος καλλιτέχνης του καιρού μας με πορεία τριάντα χρόνων. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητή τον Μπότσογλου αλλά έχοντας ως ουσιαστικό δάσκαλο τον Κώστα Παπατριανταφυλλόπουλο. Η ζωγραφική του πορεία έχει συνδεθεί εκτός από την Ελλάδα με την Ισπανία και τη σπουδή του στο Μουσείο του Πράδο και την Κωνσταντινούπολη. Με πολλές ατομικές εκθέσεις έχει δώσει το στίγμα του ζωγραφικά αποτυπώνοντας ποικιλία θεμάτων πάντα εκ του φυσικού και ποτέ από τη φαντασία ή από φωτογραφίες. Έργα του θα βρούμε σε πολλές σημαντικές ιδιωτικές συλλογές και μουσεία.
Τι ακριβώς περιλαμβάνει η έκθεση;
Η έκθεση περιλαμβάνει εξήντα τέσσερα έργα (Λάδια, σχέδια, ακουαρέλες) ξεκινώντας από έργα του 1988 μέχρι αυτά του 2018. Τα περισσότερα έργα μας τα πρόσφεραν, προς έκθεση συλλέκτες που αγαπούν το έργο του Κ. Κερεστετζή και τους ευχαριστούμε ιδιαίτερα. Να σημειώσω ότι στην έκθεση παρουσιάζεται και μια μικρή ενότητα από τη Σπουδή στο Πράδο και έτσι δίνεται η δυνατότητα στον κόσμο να δει ζωντανά έργα αυτής της φάσης μετά την έκθεση στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας που πραγματοποιήθηκε το 2009. Είμαι ιδιαίτερα περήφανος για τον κατάλογο της έκθεσης μας που περιλαμβάνει ένα σημείωμα του μεγάλου Αλέκου Φασιανού για τον Κ. Κερεστετζή, την εμπειρία δημιουργίας του πορτρέτου από τον Κ. Κερεστετζή, του Πρύτανη του πανεπιστημίου City του Λονδίνου, Κώστα Γραμμένου, μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη του καλλιτέχνη στον ιστορικό τέχνης Γιώργο Μυλωνά και φυσικά τα περισσότερα πορτρέτα της έκθεσης καθώς και πολλά που δεν μπορέσαμε να έχουμε.
Ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει τα πρόσωπα των ανθρώπων που συναντάει στον χώρο της γκαλερί, παρουσία κοινού. Εσείς το επιχειρήσατε; Πως είναι να βλέπεις μετά το πορτρέτο σου;
Είναι μια ιδέα που είχε γίνει χρόνια πριν στην Γκαλερί Γαβράς και αποφασίσαμε να την κάνουμε στη Chalkos Gallery. Στην ουσία μεταφέρεται στην βιτρίνα της γκαλερί το εργαστήριο του ζωγράφου ο οποίος δεν δίνει κάποιο σόου κάνοντας ότι ζωγραφίζει αλλά δουλεύει κανονικά παράγοντας κανονικό ποιοτικό έργο. Οι φίλοι που με ραντεβού έρχονται να ποζάρουν έχουν την ευκαιρία να ζήσουν την εμπειρία της συνδιαμόρφωσης ενός έργου τέχνης από την αρχή μέχρι το τέλος. Πάντα είναι περίεργο να βλέπεις απεικονισμένο τον εαυτό σου, μέχρι στιγμής αυτό που παρατηρώ είναι ότι όλα τα «μοντέλα» φεύγουν ενθουσιασμένα με τη διαδικασία και οι περισσότεροι έρχονται ξανά για να τη δουν και ως παρατηρητές. Να σημειώσουμε ότι όποιος θέλει μπορεί να κλείσει ραντεβού χωρίς να έχει την υποχρέωση να αγοράσει το έργο αν το θελήσει βέβαια θα έχει μια ειδική καλύτερη τιμή.
Πόσο εύκολα διακρίνονται οι σκέψεις, οι πνευματικές αναζητήσεις και ο χαρακτήρας σε έναν πίνακα ζωγραφικής, πορτρέτο;
Ο ζωγράφος λειτουργεί με την παρατήρηση. Αν μπορέσει και αδειάσει το μυαλό του και αποδώσει αυτό που παρατηρεί το αποτέλεσμα θα μας δώσει μια εικόνα που θα αποδίδει κομμάτια του εσωτερικού κόσμου του μοντέλου. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του στησίματος της έκθεσης παρατηρούσαμε με τη γυναίκα μου το βλέμμα ενός ανθρώπου που απεικονιζόταν σε ένα πορτρέτο και καταλήξαμε σε κάποια συμπεράσματα για το πως πιθανά να είναι αυτός ο άνθρωπος. Την επομένη των εγκαινίων το μοντέλο του πίνακα ήρθε να δει την έκθεση και ήταν πραγματικά εντυπωσιακό πόσο κοντά είχαμε πέσει στις εκτιμήσεις μας! Γενικά η ζωγραφική είναι γεμάτη εκπλήξεις και η συγκεκριμένη έκθεση αφορμή για όμορφες συζητήσεις και γνωριμίες με μοναδικούς ανθρώπους!
Η γκαλερί σας παρουσιάζει αρκετά μεγάλη δραστηριότητα. Θεωρείτε ότι τα εικαστικά έχουν τη θέση που τους αρμόζει στη Θεσσαλονίκη;
Πραγματικά το παλεύουμε πολύ με σκοπό να δημιουργήσουμε ένα στίγμα και να προωθήσουμε τη ζωγραφική στο βαθμό που μπορούμε. Τα εικαστικά έχουν μείνει πίσω στην πόλη με μόνο πυλώνα να τα κρατά όρθια την ιδιωτική πρωτοβουλία. Ο Δήμος θα έπρεπε να δίνει ένα στίγμα και να συντονίζει τις προσπάθειες έτσι ώστε η πόλη να προβάλει τις δημιουργίες της και να φιλοξενεί ποιοτικές δουλειές. Είχαμε τον Νοέμβριο την Art Thessaloniki και ο Δήμος Θεσσαλονίκης όπως και πέρσι απουσίαζε, γιατί; Δεν μπορούμε να μιλάμε για εξωστρέφεια και να αγνοούμε διοργανώσεις αυτού του μεγέθους… Χάνει η πόλη από αυτό!
