Γράφει η Εύα Μπαλταγιάννη
«Παύλος Φύσσας, 34 χρονών νεκρός. Μαχαιρώθηκε από χέρι φασίστα. Οι φασίστες τον στοχοποίησαν για την αντιφασιστική του δράση και όπως γνωρίζουν καλά, του επιτέθηκαν και τον δολοφόνησαν στο Κερατσίνι».
Ελλάδα 2013! Ελλάδα 1946. Τι τότε, τι τώρα… Τι κάποτε, τι πάντα… Εμπρός πίσω!
«Μαχαιρώθηκε από χέρι φασίστα»… Σα να βγαίνει από ντοκιμαντέρ, σα να το βλέπεις στην τηλεόραση, σαν μια αναφορά για το μαύρο παρελθόν της Ελλάδας, του διχασμού και του εμφυλίου….
Κι όμως, έγινε χθες, γίνεται τώρα, θα γίνει και αύριο…
Χέρι φασίστα… Ψήφος φασίστα… Ύπαρξη φασίστα. Φασίστας… ΦΑΣΙΣΤΑΣ!
Τελικά, ο φασισμός όχι μόνο πέρασε, αλλά ακούμπησε και σκότωσε.
Κλώτσησε στην αρχή, έδειρε στη συνέχεια, προπηλάκισε και στο τέλος, σκότωσε!
Πόση οργή να μπορέσει να αποτυπωθεί σε ένα φύλλο; Πόσο μίσος, πόση απέχθεια, πόσος φόβος! ΦΟΒΟΣ ναι ΦΟΒΟΣ!
Βρεθήκαμε ξανά σε μια κατάσταση που δημιουργήσαμε εμείς, μα είμαστε οι τελευταίοι που θα την ελέγξουν! Πόσα λάθη μπορούν να συγχωρεθούν, ώστε να επανέλθει μια στοιχειώδης τάξη σ’ αυτό το μπο@@@λο που φτιάξαμε για κράτος!
Πέθανε ένας άνθρωπος από «χέρι φασίστα». Ναι, ήταν αντιφασίστας, ήταν μέλος ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Ξέρω, εσύ δεν είσαι, δε μένεις σε κατάληψη, δεν κατεβαίνεις σε πορεία. Ούτε εγώ.
Σε συμπονώ φίλε μου. Είσαι φασίστας;
Θα σκότωνες; Θα έθαβες κάποιον, επειδή δεν έχει τις ίδιες, ηλίθιες απόψεις που έχεις εσύ; Επειδή δεν είναι τόσο αρρωστημένος όσο εσύ; Επειδή δεν είναι τόσο γελοίος όσο εσύ; Επειδή είναι ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑΣ κι εσύ κομπάζεις γιατί είσαι ένα τεράστιο ΤΙΠΟΤΑ, κρυμμένο πίσω από το ρόπαλο του «ουγκ» και το μπινελίκι του τσομπάνη απ’ το τελευταίο κωλοχώρι και τον όχλο των αγράμματων, αμόρφωτων, κενών και άθλιων συμ-φασιστών σου;
Θα σκότωνες, επειδή έχεις χάσει τον λογαριασμό από τις καρπαζιές που έφαγες κατά χιλιάδες στο δημοτικό και είσαι τόσο κόμπλας, που κρύφτηκες μέσα στην «τεράστια εθνικιστική αγκαλιά» των άλλων μορφωμάτων και ομοίων καρπαζοεισπρακτόρων, που έχουν τυφλωθεί από το μίσος και όποιον πάρει ο χάρος!;
Ε, θα σκότωνες;
Σήκω απ΄τον καναπέ σου, κλείσε το λαπ τοπ σου και κατέβα ναι δειξ’ τους πού ανήκουν…
Στην πολιτική και κοινωνική χωματερή, γιατί, τέτοια ΠΡΑΓΜΑΤΑ, δεν είναι για ανακύκλωση…
Τι θα πει αριστερός; Αντικυβερνητικός; Τι θα πει φασίστας; Τι σημαίνει σκότωσε έναν αριστερό; Πού είναι ο νόμος; Πού είναι η δικαιοσύνη; Πόση τύφλα έχει πια πάνω της, ώστε να μη βλέπει ότι τα κοράκια του συστήματος των 300 τη βιάζουν καθημερινά στο όνομα μιας «καλύτερης Ελλάδας».
Δε θέλω καλύτερη Ελλάδα ρε! Θέλω ήρεμη Ελλάδα, καθαρή Ελλάδα, χωρίς σκουπίδια!
Μπορείς να με κατηγορήσεις για λαϊκισμό.. Κάνε το! Δεν είμαι. Οργή νιώθω, θλίψη και οργή….
Οργή! Πού θα πάει αυτό; Πού θα καταλήξει; Ποιος θα επιβάλει την τάξη πια;
Χθες ήταν ο Παύλος. Σήμερα; Ποιος έχει σειρά;
Μήπως είσαι ο επόμενος;
