Έργο τέχνης του Novello Finotti αξίας πολλών χιλιάδων ευρώ βανδάλισε μαθητής από σχολείο της Θεσσαλονίκης.
Ρεπορτάζ Κατερίνα Νικολάου / [email protected]
Με μια δυσάρεστη έκπληξη βρέθηκαν αντιμέτωποι οι άνθρωποι του Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών του Α.Π.Θ. όταν διαπίστωσαν πως μαθητής λυκείου της Ανατολικής Θεσσαλονίκης, που επισκέφθηκε με την τάξη του την έκθεση του διεθνούς φήμης γλύπτη Novello Finotti, χάραξε το πασίγνωστο και εμβληματικό έργο του Finotti “Woman Turtle” με κλειδί. Οι αρχές του μουσείου εντόπισαν τον μαθητή από την καταγραφή της κάμερας κλειστού κυκλώματος και ενημέρωσαν το σχολείο το οποίο, σύμφωνα με τον διευθυντή στον οποίο απευθύνθηκε το thinkfree.gr, μελετά την ποινή του μαθητή η οποία κυμαίνεται από διήμερη αποβολή έως αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος. Ο υπεύθυνος διοικητικής υποστήριξης του μουσείου Βασίλης Γκόνος δήλωσε πως επιλαμβάνεται του ζητήματος συντηρητής ωστόσο δεν υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο από πλευράς μουσείου.
Η άποψη του παιδοψυχολόγου
To thinkfree.gr απευθύνθηκε στον παιδοψυχολόγο Κωνσταντίνο Δημάτη με το ερώτημα, γιατί κάποιοι έφηβοι νιώθουν την ανάγκη να καταστρέφουν και αν βανδαλίζουν; Διαβάστε την απάντησή του.
Η αισθητική, η τέχνη και ο πολιτισμός ως μορφές έκφρασης ιχνηλατούνται στην αρχή της ζωής, στην ικανότητα του μικρού παιδιού να παίζει, στην ικανότητα του να εντάσσει στο παιχνίδι του τις εντυπώσεις από την καθημερινότητα του. Να αποτυπώνει τα βιώματα του και να συνδέει τα αντικείμενα με τα σύμβολα τους. Είναι η διαδικασία αυτή που διαχωρίζει το ανθρώπινο από τα υπόλοιπα είδη.
Το πόσο καλά θα ενσωματωθεί το ένα με το άλλο, και η καταστροφικότητα θα ενταχθεί στο συμβολικό τρόπο έκφρασης, στο παιχνίδι, στο σχέδιο, στον ευγενή ανταγωνισμό του αθλητισμού, έχει να κάνει με την κοινωνικοποίηση. Μία πολύχρονη και εργώδης διαδιακασία που εκκινεί από την οικογένεια, μεταφέρεται στο σχολείο και τελικά στην κοινωνία έξω.
Η δημιουργικότητα και η καταστροφικότητα πορεύονται χέρι χέρι από την αρχή της ζωής. Είναι η ανθρώπινη φύση. Δεν υπάρχει δημιουργικότητα χωρίς καταστροφικότητα και καταστροφικότητα χωρίς δημιουργικότητα. Παλεύουν συνεχώς μεταξύ τους για την επικράτηση.
Ο λόγος που η εφηβεία είναι άγρια είναι γιατί φουντώνει ξανά αυτή η μάχη. Από τη μία πλευρά η εναντίωση, η καταστροφικότητα, η αντίδραση σε κάθε μορφή εξουσίας και από την άλλη η αναζήτηση της μελλοντικής ταυτότητας, των δυνατοτήτων δημιουργικότητας και παραγωγικότητας. Είναι στο χέρι μας να διευκολύνουμε τους εφήβους να εκφράσουν το καταστροφικό κομμάτι τους σε ασφαλή πλαίσια, χωρίς να χρειάζεται να μετράμε συνέπειες οδυνηρές, όπως είναι η καταστροφή ενός έργου τέχνης.
Μπορεί να είναι η απερίσκεπτη ανάγκη για αποδοχή και αναγνώριση από κάποιους συνομηλίκους, μπορεί να είναι μία στιγμιαία διαμαρτυρία χωρίς σκέψη για τις συνέπειες, μπορεί, όμως και να είναι η αποξένωση των εφήβων από το θαυμασμό για την ανθρώπινη δημιουργία και μια γενικότερη απαξίωση.
Είναι ευθύνη μας να φέρουμε το πιο δημιουργικό κομμάτι των παιδιών στο προσκήνιο και να τους βοηθήσουμε να το εκφράσουν. Γιατί σήμερα, φαίνεται πως αυτό που καταφέρνουμε είναι να εστιάζουμε περισσότερο στο καταστροφικό κομμάτι όλων μας.
Ίσως να μη μπορούν να γίνουν πολλά πια για να μπορέσει να σωθεί ένα πανέμορφο έργο τέχνης. Μπορούμε, όμως, να σώσουμε ανθρώπινες ψυχές. Για να υπάρξουν παρόμοια έργα και στο μέλλον. Για να συνεχίσουμε να αισθανόμαστε άνθρωποι.
