Στεναχωριέμαι καθώς διαβάζω πως δημιουργήθηκε θέμα σε σχολείο του Ωραιοκάστρου και αφορά την φοίτηση παιδιών που είναι πρόσφυγες με αιτιολογίες που μπορούν να λυθούν.
Πέρσι που εργαζόμουν όσο και φέτος, παρόλο που έχω αποσπαστεί στο Πανεπιστήμιο, το 22ο Νηπιαγωγείο Θεσσαλονίκης ήταν και συνεχίζει να είναι από τα πρώτα Νηπιαγωγεία που υποδέχτηκε και φοίτησαν για όλη την χρόνια μαθητές και μαθήτριες, μάλιστα από διαφορετική χώρα προέλευσης. Το ίδιο συνέβη και στο γειτονικό 28ο Δημ. Σχολείο που δέχεται τους μαθητές μας, φοίτησαν και φοιτούν προσφυγόπουλα.
Τόσο τα παιδιά, αλλά και οι γονείς τους είχαν άριστη συνεργασία μαζί μας και με τους άλλους γονείς. Κερδίσαμε από την φοίτηση τους όλοι.
Δεν καταλαβαίνω όλο αυτό που έχει δημιουργηθεί.
Δεν μπορείς να αρνείσαι. Η εκπαίδευση ανήκει σε όλους σίγουρα λύνοντας το θέμα εμβολιασμού και υγιεινής.
Χρόνια πριν το ίδιο θέμα προέκυψε σε άλλη περιοχή με παιδιά Νιγηριανών, τότε γνώρισα την Πρόμις και την δέχτηκα στο σχολείο μου και θυμάμαι πως όσα όριζε και συνεχίζει η νομοθεσία, οι γονείς τα φρόντισαν. Άρα συζητώ, παρεμβαίνω, επιλύω και από κοντά οι αρμόδιοι φορείς.
Δε βάζω ταμπέλες και στο περιθώριο παιδιά.
Μην ξεχνάμε ποιοι είμαστε και από που ερχόμαστε.
