Είδα στον ύπνο μου ότι ψήναμε αρνί και ήταν όλοι εκεί. Γιόρταζαν το Πάσχα αλλά και την έξοδο από τα μνημόνια και την έλευση της ανάπτυξης.
Ο Πάνος ντυμένος τσολιάς, έτρωγε κάτι γύρους, για την λιγούρα, μέχρι να βγει το αρνί.
Ο Αλέξης είχε διπλαρώσει το σφάγιο και του έλεγε ότι όπου να είναι το βγάζει από τη φωτιά και ότι θα τρέχει πάλι ζωντανό και χαρούμενο στα λιβάδια. Ενώ τα έλεγε αυτά τροφοδοτούσε την φωτιά με κάτι σχισμένα χαρτάκια.
Χαρούμενοι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ χόρευαν χασαποσέρβικο στο Σύνταγμα και η ΕΡΤ αναμετέδιδε σε ζωντανή σύνδεση. Μουσικοί, της ορχήστρας της, έπαιζαν τους ζουρνάδες που τόσο είχαν αγαπήσει οι αγορές.
Ο Κυριάκος κρατούσε μια σούβλα και περίμενε στην γωνία την σειρά του χωρίς να κάνει τίποτα.
Η Φώφη με τον Σταύρο είχαν καθίσει μαζί κάτω από ένα δέντρο και τραγουδούσαν το «Υπάρχω» προσπαθώντας να το πιστέψουν.
Ο κυρ Βασίλης ο Λεβέντης έπινε ήσυχα ήσυχα το φραπεδάκι του, χωρίς να ενδιαφέρετε για όσα συνέβαιναν γύρω του, καθώς αυτός είχε παραγγείλει πίτσες για τον εαυτό του και για το σόι του.
Ο Κουτσούμπας αρνήθηκε να συμμετάσχει στην «παρωδία Πάσχα», όπως την χαρακτήρισε και ετοίμασε ξεχωριστή γιορτή στην οποία συμμετείχαν μόνο μέλη του ΠΑΜΕ.
Κάτι χοντροί χωρίς σβέρκο τσούγκριζαν τα ξυρισμένα κεφάλια τους και ονειρευόταν Πάσχα σε στρατόπεδο με το «πουλί» να βγαίνει μέσα από κόκκινα αυγά.
Ο Βούτσης με άψογο «ταβερνιάρης» look έπαιρνε παραγγελίες ρωτώντας χαμογελαστά «τι να τα φέρω τα παιδιά».
Ο Φίλης καθόταν στις καρέκλες του έχοντας φάει ένα κοτέτσι αυγά και ρωτούσε κάθε τόσο, «αργούμε;».
Η Ζωή κριμένη σε κάτι θάμνους ορμούσε και τσιμπούσε λίγη πέτσα και μετά επέστρεφε στην παραλία και έπαιζε με το καραβάκι της.
Μια παρέα από λαθρομετανάστες λιάζοντας για λίγο κάτω από τον καυτό ήλιο και στην συνέχεια εξαφανιζόταν κάνοντας την Τασία να τους ψάχνει.
Ο κυρ Φώτης (πού τον θυμήθηκα) καθόταν κάτω από ένα δέντρο και έκλαιγε γιατί κανένας δεν τον έπαιζε.
Ο Ευκλείδης εμφανιζόταν κάθε τόσο και έλεγε «όπου να είναι υπογράφουμε».
Η Κριστίν με την Αγκέλα έβγαζαν selfies με το αρνί που καιγόταν στην δυνατή φωτιά ενώ παράλληλα δήλωναν, σε όσους τις ρωτούσαν, ότι δεν τίθεται θέμα μείωσης της ποσότητας του κάρβουνου.
Και σου είπα ρε γυναίκα, να μην φάμε βραδιάτικα το κοκορέτσι που περίσσεψε.
