ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ Γράφει η Έλενα Αρτζανίδου / συγγραφέας-εκπαιδευτικός / ardjanidou.psichogios.gr
«Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια», Βασίλης Παπαθεοδώρου, εκδόσεις Καστανιώτη
…Μόνο ένα αστέρι είχε μείνει στον ουρανό.
Σε έναν περίεργο σκοτεινό ουρανό.
«Κορίτσι μου! Κορίτσι μου! Κοριτσάκι μου!» φώναζε το τελευταίο αστέρι.
Το Κορίτσι έβαλε όση δύναμη του είχε απομείνει για να φωνάξει.
«Μαμά μου,σώσε με».
«Μαμά μου, σ’ αγα…»
Το τελευταίο αστέρι χάθηκε, έτσι τελειώνει το σπαρακτικό, συναρπαστικό μυθιστόρημα του Βασίλη Παπαθεοδώρου.
Ο συγγραφέας επέλεξε να ασχοληθεί με ένα θέμα γροθιά στο στομάχι σκιαγραφώντας όλα όσα μπορεί να πιέζουν ή καλύτερα να καταπιέζουν μια έφηβη, όπως τη Λένα, μέσα στο σπίτι, ή όσα βιώνει μέσα στο νεανικό περίγυρο που κινείται ή ακόμη και την εφηβική της σχέση. Όλοι τους την πνίγουν. Την αδικούν για τη διαφορετική της ματιά στα πράγματα, για τις θέσεις της. Την κάνουν μη αποδεκτή και έτσι σε μια στιγμή που θέλει να σκεφτεί, να πάρει τον αέρα που της στερούν καραδοκεί ο κίνδυνος και τότε η Λένα εξαφανίζεται.
Πολυπρόσωπο μυθιστόρημα όπου ο κάθε ήρωας, μέσα από κεφάλαιο που τους δίνει ο συγγραφέας, αποκαλύπτει τη σχέση του με την Λένα. Σκληρές αποκαλύψεις και συγκαλύψεις. Πράξεις που ξεπερνούν. Λόγια που πονούν. Σχέσεις που απαιτούν.
Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα, αλλά και διαχρονικό στα όσα συμβαίνουν τόσο μέσα στην οικογένεια ανάμεσα σε γονείς και αδέρφια, όσο και όσα διαδραματίζονται μέσα στις μικρές κοινωνίες.
Ο συγγραφέας καταφέρνει από την πρώτη σελίδα να δώσει ρυθμό και να προκαλέσει το ενδιαφέρον. Παράλληλα με την αστυνομική του δομή το μυθιστόρημα γίνεται όλο και πιο δυνατό, όλο και πιο σκοτεινό. Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου πετυχαίνει να διεισδύσει στον εσωτερικό κόσμο του κάθε ήρωά που εμπλέκεται και εν κατακλείδι να παραδώσει ένα ρεαλιστικό μυθιστόρημα για εφήβους και ενήλικες.
Οι ήρωές του αληθινοί, συναρπαστικοί, άλλοτε τους γυρνάς την πλάτη και άλλοτε τους συμπονάς.
Η γλώσσα ρέει αβίαστα, δε κομπάζει, δεν χαρίζεται.
Σκληρό όσο και αληθινό.
Ανατριχιαστικό όσο και διαχρονικό.
Ένα μυθιστόρημα που δυστυχώς θυμίζει την αληθινή ζωή με πολλούς καθρέφτες που κοιτούν από μπροστά όσους σταθούν εμπρός του, ενώ καταφέρνουν να δουν και βαθύτερα και να αποκαλύψουν όσα με επιμέλεια αποκρύπτονται. Ποιος ξέρει ίσως αν έστω και ένας δει το είδωλό του και όσα ο εαυτός του προκαλεί ίσως και να σωθεί.
Τη νύχτα της 20ής Γενάρη η Λένα Μανιέ, μαθήτρια της Τρίτης Λυκείου, εξαφανίζεται. Κανείς δεν ξέρει το γιατί, κανείς δεν έχει καταλάβει κάτι, σε κανέναν δεν έχει πει τίποτα. Το γεγονός αυτό δρα καταλυτικά τις μέρες που ακολουθούν στις σχέσεις συγγενών, φίλων και γνωστών της, καθώς όλοι αναρωτιούνται για το δικό τους ρόλο σε αυτήν την εξαφάνιση, αλλά προπάντων για το ρόλο των υπολοίπων. Εννιά άτομα, εννιά αφηγητές προσπαθούν να δικαιολογήσουν, να συγκαλύψουν, να κατηγορήσουν. Και καθώς περνά ο καιρός οι σχέσεις τους δοκιμάζονται, αλλάζουν, καταρρέουν.
Το μυθιστόρημα “Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια” είναι ένα βιβλίο με αγωνία και χιούμορ, αλλά και ένα αφήγημα-καθρέφτης όσων ζούμε και δεν τολμάμε να παραδεχτούμε.
