ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΑΝΕΙΚΑ Γράφει η Άντζελα Ζιούτη/ συγγραφέας / [email protected]
Παραφράζοντας τη φράση της γνωστής ηθοποιού Mπο Ντέρεκ: «Όποιος είπε ότι με τα λεφτά δεν αγοράζεται η ευτυχία, δεν ξέρει από πού να ψωνίσει» θα έλεγε κανείς πως «όποιος είπε ότι με τα λεφτά δεν αγοράζεται η ευτυχία, δεν ξέρει που να …εργαστεί». Η νέα μόδα στις εργασιακές σχέσεις λέγεται ελαστικές μορφές απασχόλησης. Οι πρώτοι 70 από τους 420 εργαζομένους σε μεγάλο εργοστάσιο χαλυβουργίας τέθηκαν πριν λίγες μέρες σε διαθεσιμότητα. Η επιχείρηση είναι μόνο μία από τις δεκάδες που έθεσαν σε εφαρμογή πρόγραμμα διαθεσιμότητας εκ περιτροπής. Τι σημαίνει αυτό για έναν εργαζόμενο; Μειώσεις ωραρίων και μισθών.
Οι εργαζόμενοι λένε το «ναι» στις μοντέρνες προτάσεις της εργοδοσίας και ακολουθούν το δρόμο της αρετής δουλεύοντας για λιγότερα χρήματα και με μειωμένο ωράριο, διότι ο άλλος είναι ο δρόμος … της ανεργίας.
Υπογράφονται νέες συμβάσεις εργασίας με τα εργασιακά δικαιώματα να έχουν καρατομηθεί πρώτα στο προκρούστειο κρεβάτι με σοβαρές περικοπές σε επιδόματα και υπερωρίες. Δεν εξαιρείται κανείς. Από ρεσεψιονίστ και ξενοδοχοϋπαλλήλους μέχρι οδηγούς σε μεγάλες εταιρείες, παίρνουν μισθούς πλέον κάτω από τη συλλογική σύμβαση.
Η πενθήμερη εργασία γίνεται τετραήμερη, όχι επειδή οι εργαζόμενοι «κατακτούν» καλύτερες συνθήκες εργασίας με περισσότερο ελεύθερο χρόνο, αλλά επειδή υπό την πίεση της «πολυδιαφημιζόμενης» οικονομικής κρίσης επιβάλλονται για το καλό όλων των μερών εργασιακές αλλαγές. Και οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να εργάζονται και οι εργοδότες με αυτό το κουτσουρεμένο σχήμα θα μπορέσουν να κρατηθούν στην αγορά.
Έτσι ύστερα από συνεννόηση με τις διοικήσεις συναποφασίζουν να μην γίνουν απολύσεις ευελπιστώντας να περάσουν τις συμπληγάδες πέτρες χωρίς κραδασμούς.
Τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του. Ζοριζότανε που ζοριζότανε οι μισθοσυντήρητοι να τα βγάλουν πέρα με το μισθό τους, τώρα δέχονται και μειώσεις στο μισθό τους, ενώ τα έξοδα τρέχουν. Και δεύτερη και τρίτη δουλειά είναι το αντίδοτο στο νέο καθεστώς, προκειμένου να συμπληρώσουν το εισόδημα τους.
Απολύσεις, διαθεσιμότητες, υποχρεωτικές άδειες καθώς και η περικοπή των ημερών εργασίας, της ασφάλισης και του μισθού με το πρόσχημα της κρίσης. Πρωτοφανής έκρηξη παρατηρείται και στην αύξηση των ελαστικών μορφών εργασίας. Η «πρόταση» από την εταιρεία για το νέο ελαστικό εργασιακό καθεστώς, μπορεί να φτάσει στον εργαζόμενο ακόμη και με δικαστικό κλητήρα στο σπίτι του: να του κοινοποιηθεί δηλαδή ότι θα πρέπει εντός τριών ημερών να αποφασίσει εάν θα είναι σύμφωνος να τροποποιηθεί η σύμβασή του. Αν αρνηθεί, απλώς θα μείνει … άνεργος. Δούλευε και μη ερεύνα, δηλαδή.
