Γράφει ο Κωνσταντίνος Ζέρβας / Πολ. Μηχανικός και Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Θεσσαλονίκης / kzervas@otenet.gr*
Ανήκω στη γενιά που μεγάλωσε στη μεταπολίτευση. Γευτήκαμε τα αγαθά της, αλλά βιώσαμε και την αποτυχία της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού κράτους δικαίου με βασικά χαρακτηριστικά την ανάπτυξη των θεσμών, και τον πραγματικό εκσυγχρονισμό μέσα από μια ισορροπημένη ανάπτυξη. Η εμπέδωση της αξιοκρατίας, της δημιουργίας υποδομών, της δίκαιης φορολόγησης και πολεοδόμησης, της απόδοσης δικαιοσύνης, της αποτελεσματικής παιδείας, της αποδοτικής λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης ουδέποτε ολοκληρώθηκε. Προφανώς γιατί όλα αυτά δεν υπήρξαν ούτε ειλικρινές λαϊκό αίτημα αλλά ούτε και κυρίαρχο κομμάτι της πολιτικής ατζέντας.
Το ηθικό προνόμιο της αριστερής προσέγγισης (του μεγάλου ηττημένου του εμφυλίου), αλλά και του μόνιμα κυρίαρχου λαϊκισμού (ως εξισορροπητικού εργαλείου αυτών των ηττημένων προσδοκιών) στοίχειωνε και φρέναρε κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια.
Η σημερινή κρίση είναι σε μικρό μόνο βαθμό οικονομική. Υπάρχουν ουσιαστικά αξιακά και θεσμικά προβλήματα. Απουσιάζει ένα κοινωνικό συμβόλαιο που θα περιγράφει σαφώς την ευθύνη του πολίτη για τις αναγκαίες αλλαγές. Αλλά λείπουν και οι πρωταγωνιστές που θα θέσουν τους στόχους, θα προτείνουν αλλά και θα υλοποιήσουν τις λύσεις.
Το ζητούμενο σήμερα είναι η πρόταση ενός σοβαρού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας και οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις της καθημερινότητας, που θα επιβληθούν από την ηγεσία προς το λαό, μέσω της πολιτικής.
Όπως όμως έδειξαν τα αποτελέσματα της πρόσφατης εκλογικής διαδικασίας για την ανάδειξη του αρχηγού της ΝΔ (και όπως επιτάσσει η δημοκρατία) η διαδικασία αυτή κινήθηκε και αντίστροφα, από το λαό προς στην ηγεσία. Με την επιλογή ανανέωσης, τομών και μεταρρυθμίσεων. Ήταν η αρχή, το πρώτο βήμα!
Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πήραμε πρόσφατα μια απόφαση. Δώσαμε μια συγκεκριμένη απάντηση στο ερώτημα εάν θα χτίσουμε ένα πυλώνα διακυβέρνησης της χώρας πάνω σε νέα θεμέλια, αν θα οικοδομήσουμε αξιοποιώντας όλα τα σύγχρονα μέσα που είναι διαθέσιμα, αν θα ανοίξουμε το δρόμο της πρωτοπορίας ή αν θα κάνουμε ένα λίφτινγκ σε ένα γερασμένο πολιτικό σχηματισμό, που προσέφερε πολλά στην Ελλάδα, αλλά δεν μπορεί πια να δώσει αξιόπιστες απαντήσεις στις σύγχρονες προκλήσεις. Ήταν η τελευταία ίσως ευκαιρία για να αποκτήσει και πάλι η ΝΔ τον ηγεμονικό της ρόλο στην ελληνική κοινωνία, χωρίς κολακείες και αυταπάτες, χωρίς αναποτελεσματικές επετηρίδες, και αίθουσες αναμονής, αλλά με επένδυση στην ουσιαστική αλλαγή, στην επιβράβευση των άξιων και των ικανών.
Και οι πολίτες την άρπαξαν από τα μαλλιά.
Το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών είναι ικανό να δώσει διέξοδο διαμορφώνοντας την πολιτική ατζέντα, το διάλογο και εντέλει την πολιτική πράξη με προσανατολισμό για ένα εύρυθμο, αποτελεσματικό και βιώσιμο κράτους δικαίου. Και ήδη, λίγες μόλις μέρες μετά, έχει προκληθεί μια δημιουργική κινητικότητα.
Οι πρωταγωνιστές της επόμενης ημέρας είναι υποχρεωμένοι να ικανοποιήσουν την ανάγκη για τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Για τη διαμόρφωση μιας κοινωνίας της ελευθερίας και της αλληλεγγύης, ανοικτής και ανεκτικής που θα ενσωματώνει και θα συνθέτει. Που δε θα αποκλείει και δε θα απομονώνει. Που θα εμφορείται από τις κεκτημένες ευρωπαϊκές αρχές και αξίες. Με την εφαρμογή μιας νέας θεσμικής αρχιτεκτονικής που θα εκκινήσει από την ανασυγκρότηση της δημόσιας διοίκησης, με ενδιάμεσους σταθμούς τις καίριες νομοθετικές παρεμβάσεις και την προώθηση τολμηρών μεταρρυθμίσεων, και θα ολοκληρωθεί με μια ριζική αναθεώρηση του Συντάγματος που θα καταστήσει την χώρα μας ισότιμη με τις προηγμένες σύγχρονες δυτικές χώρες.
Η ανακύκλωση προσώπων και πολιτικής προφανώς δεν αρκούν. Δεν προσφέρουν λύση ούτε για τους πολίτες ούτε για την ίδια την πολιτική. Θα προσθέσει λίγο ακόμη χρόνο φθοράς, μέχρι την πλήρη απαξίωση. Των κομμάτων και της πολιτικής. Μαζί με αυτή τη φθορά όμως νομοτελειακά θα έρθει και η διάλυση του πολιτεύματος, της κοινωνίας.
Το διακύβευμα ήταν μεγάλο. Γιατί υπήρχε ο κίνδυνος προσεχώς το «κατάστημα» να λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση, ελαφρώς ανακαινισμένο και με τα ίδια πάνω κάτω προϊόντα. Προφανώς όμως πλέον δε θα υπήρχαν «πελάτες»!
*To thinkfree δημοσιεύει σειρά απόψεων με θέμα τις προσδοκίες, που γεννά η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, θεωρώντας ότι πρόκειται για ένα κομβικό πολιτικό γεγονός για την κεντροδεξιά, για την κοινωνία, για τη χώρα.
